Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Maar er is een ernstiger zaak te bespreken, die der levensmiddelen namelijk. Ik heb slechts het hoog noodige om de hacienda van San-Felice te bereiken...." "Wat dat aangaat, mijnheer Harris," antwoordde Mevr. Weldon, "we hebben gelukkig meer dan genoeg levensmiddelen en 't zal ons genoegen doen ze met u te deelen."
Den 16en April moest men den van de kust af aan afgelegden weg op niet minder dan honderd mijlen schatten. Indien Harris niet verdwaald was, en hij verzekerde dit zonder aarzelen, dan was de hacienda van San-Felice niet meer dan twintig mijlen verwijderd van het punt waar de halte dien dag gehouden werd.
Weldon, die het hinderde dat Jack zoo onaardig was, haastte zich het gesprek op iets anders te brengen Men moest oppassen den man niet te kwetsen, die zoo beleefd zijn diensten had aangeboden. Dick Sand dacht intusschen over het voorstel na, dat hun zoo ter rechter tijd gedaan werd, om de hacienda van San-Felice te bereiken.
Volgens den Amerikaan zouden zij dan ook denzelfden avond van den dag, die aan den hemel kwam, den avond van den 18n April, eindelijk in de hacienda van San-Felice een veilige schuilplaats vinden. Welk een moedige en sterke natuur Mevr. Weldon ook had, zoo was toch een reis van twaalf dagen en daarbij twaalf nachten onder den blooten hemel doorgebracht, meer dan genoeg om haar geheel aftematten.
Dick Sand bleef evenwel in gedachten verzonken. Andermaal kwam twijfel bij hem op. Den volgenden dag, den 17en April, werd de reis hervat en verzekerde de Amerikaan, dat nu geen vier-en-twintig uren meer zouden verloopen of de kleine troep zou in de hacienda van San-Felice gehuisvest zijn. "Dáár, Mevr. Weldon," voegde hij er bij, "zult u al de zorg ontvangen die uw toestand vereischt.
Behalve dat nu het paard niets van den stal rook, dien het toch zeker hoog noodig had, was er ook niets waaruit zij de nabijheid eener groote nederzetting konden opmaken, zooals toch de hacienda van San-Felice moest zijn. Hoe onverschillig Mevr. Weldon ook moest zijn voor alles wat haar kind niet betrof, was zij toch getroffen door de verlatenheid der streek.
"Dat zou ik u waarlijk niet kunnen zeggen, mijn jonge vriend," antwoordde de Amerikaan. "Alles wat ik weet, is dat we u op de hacienda van San-Felice de middelen zullen verschaffen de stad Atacama te bereiken, en van daar...." "Mijnheer Harris," zei nu Mevr. Weldon, "meen niet dat Dick Sand aarzelt uw aanbod aan te nemen!"
"Maar de hacienda van San-Felice is aan deze zijde van de Cordilleras gelegen. Onze reis zal dus evenmin nu, als later, eenige wezenlijke moeilijkheid opleveren." "En vreest u niet te verdwalen in de bosschen die u voor 't eerst doortrekt?" vroeg Dick Sand. "Neen, mijn jonge vriend, neen," antwoordde Harris.
"O! hoe graag was ik er al!" riep de kleine Jack uit. Het zekerste middel spoedig aan de hacienda van San-Felice te zijn, was zich onderweg niet op te houden. Mevr. Weldon en haar reisgenooten besteedden dus slechts den kortst mogelijken tijd aan den slaap. Het bosch veranderde reeds van gedaante. Hier en daar vertoonden zich reeds open plekken tusschen het minder dichte geboomte.
Het is tegelijk het belangrijkste en het minst bekende gedeelte van dit vasteland." "En reist u er alleen naar toe?" vroeg Mevr. Weldon. "O! 't Is niet de eerste keer dat ik die reis maak!" antwoordde de Amerikaan. "Er is op tweehonderd mijlen van hier een aanzienlijke hoeve, de hacienda van San-Felice, die het eigendom is van een mijner broeders, naar wien ik mij voor mijn handel begeef.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek