Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 oktober 2025
"Als je het goed vindt, kunnen we voor twaalf sous in ons oud restaurant in de rue du Four gaan eten, waar je nog van die echte dorpsborden hebt, en waar je, als je klaar bent, nog steeds trek hebt." "Neen, dank je wel," antwoordde Marcel. "Ik wil wel nog eens praten over het verleden, maar dan bij een goed glas wijn in een makkelijken fauteuil. Ach ja, ik ben nu eenmaal verdorven.
"Goed", zeide hij tot zichzelf; "ik begin dus de enquête." Rodolphe zorgde den volgenden dag op het afgesproken uur bij Carolus te zijn. Barbemuche woonde inderdaad in een zeer mooi heerenhuis in de rue Royale en had daar een kamer, waarin een zeker confort heerschte.
Rodolphe woonde toentertijd in de rue Contrescarpe-Saint-Marcel in een groot gebouw, dat vroeger het hôtel de l'Eminence grise heette, omdat vader Joseph, de vervloekte ziel van Richelieu, daar gewoond zou hebben. Rodolphe woonde op de bovenste verdieping van dat huis, een der hoogste van Parijs.
Eindelijk gaf de vader den vriend vijf francs om een hemd te koopen, doch drukte hem daarbij op het hart het te halen bij een uitdrager in de rue Grange-aux-Belles, die tweedehandsche hemden had. "Dat is niet zoo duur," voegde hij eraan toe.
Hij wierp een lias met schuldbrieven van kleine kooplieden, die in bekrompen omstandigheden waren, op 't vuur. Toen schreef hij een brief, dien hij verzegelde en op welks adres men had kunnen lezen, zoo iemand op dat oogenblik in de kamer ware geweest: "Aan Mijnheer Laffitte, bankier, rue d'Artois te Parijs."
Joséphine bleef achter in het hotel van de rue Chantereine, deed voorloopig geen afstand van haar vroegeren naam en bleef dus "de weduwe Beauharnais" bracht ook in haar levenswijze, haar pretjes en haar gewoonten geen verandering en gunde zich vaak niet eens den tijd om de van liefde en hartstocht gloeiende epistels te lezen, die haar man, al had hij 't nog zoo druk, bijna dagelijks met iederen koerier toezond.
De witte vlek, die lang in mijn linker oog schitterde, verbleekt langzamerhand; ik herinner mij de kamer echter volkomen. Links stond de latafel, rechts was de schoorsteen, waarop in 't midden een pendule zonder slinger onveranderlijk zes minuten over tienen aangaf. Het venster zag in de zwarte diepte der rue Dauphine uit.
"Ook niet: zij hebben me gevraagd aan een van hun vrienden, die van avond bij hen zou komen, te zeggen, dat zij in de stad zijn gaan eten: mocht u de bewuste persoon zijn, dan hebt u hier het adres," en hij overhandigde Schaunard een stukje papier, waarop zijn vriend U .... geschreven had: "Wij zijn bij Schaunard, rue .... No...., gaan eten; kom ons daar halen."
"'t Is goed," zeide hij. Toen liep hij ijlings door de straat Mondétour. Een gedachte, die bij Gavroche was ontstaan, maar welke hij verzweeg, uit vrees dat Marius er tegenwerping op zou maken, bracht hem tot een besluit. Deze gedachte was: "'t Is nauwelijks middernacht; de rue de l'Homme-Armé is niet ver, ik ga dadelijk den brief bezorgen en zal bijtijds terug zijn." DE RUE DE L'HOMME-ARM
Maar afijn, als ie tegen de orders van den generaal handelt dan zal hij weten wie 't hem gelastte. Eva beziet de brieven. De ééne voor den luitenant-generaal Van Barneveld interesseert haar volstrekt niet; de andere is aan 't adres van "monsieur le docteur A. Helmond, hotel du Helder, rue du Helder, Paris." Hé, dat is aardig!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek