Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
"En tot een der laatsten spreek ik nu, gelijk ik vermoed?" vroeg de ridder. "Heer ridder," antwoordde de roover; "wij hebben ieder ons geheim. Gij hebt vrijheid om over mij te denken zooals gij verkiest; en ik mag mijn gissingen omtrent u maken, ofschoon wij het misschien beiden mis hebben. Maar daar ik niet begeer in uw geheim te dringen, neem mij niet kwalijk, dat ik het mijne bewaar."
Het was tijd ook, want diens tegenpartij had zich van het mes, dat op den grond was gevallen, meestergemaakt en bedreigde daarmede den kapitein. Selam, het gevaar ziende, waarin deze verkeerde, brak bliksemsnel een tak af en gaf den roover een geduchten slag op den schedel. De dief liet het hoofd vallen, breidde de armen uit en het mes ontviel aan zijne hand.
De zwarte Roover stond nog met over elkaar geslagen armen op het dek, een laatsten blik werpende op het tooneel van geluk en lijden, vervuld van de begeerte dat zij hem zien mocht, terwijl hij daar buiten op de onstuimige wateren, met een onverschrokken gemoed, gevaar en dood trotseerde en met een koelen glimlach op de lippen zijn lot te gemoet ging.
En ook hyzelf moest erkennen dat-i liever koning was geworden om Femke prinses te maken! of kondukteur van zoo'n diligence om haar ver, vèr weg te brengen naar 'n vreemd land! of roover... om z'n dame te omhangen met 'n snoer van diamanten, en... op haar schoot te zitten in 'n grot. Nu ja, dat zou 't allermooist wezen, maar omdat dit nu eenmaal niet kon, door z'n verregaande domheid...
Zij had reeds twee kostelijke armbanden en een halssnoer losgemaakt, die ze zich haastte den gewaanden roover aan te bieden, natuurlijk besluitende, dat, om zijne gunst te winnen, ze zijne hebzucht bevredigen moest. "Neem dit, goede vriend," zei ze, "en wees om Gods wil barmhartig jegens mij en mijn ouden vader!
Selam's vrees was intusschen maar al te gegrond; de scherpzinnige Moor had goed gezien, want de gewaande heilige van Fez was niemand anders dan de bedoelde roover, die uit wraak over den dood van zijnen broeder de karavaan was gevolgd. Hij was het geweest, die de Beni-Hassen tot den aanval op de karavaan had aangezet en hij had zich ook onder de aanvallers bevonden.
Doodsbleek, maar met heerlijk glanzende oogen gaat ze naar den ouden roover in zijn grot en reikt hem de hand. En hij rijst op, even bleek als zij, en volgt haar. 't Is alsof zij geen menschen maar geestverschijningen zijn. Doodstil schrijden zij naar hun doel. Hun eigen ik is dood, een machtiger geest leidt hen.
Er is een doffe, ongewone klank in haar stem. "Je hebt mij gestolen!" barst ze uit. "Je kwam als een roover en nam me weg. Ze hebben me thuis gedwongen met stompen en slaan, met honger en booze woorden, om je vrouw te worden. Ik heb tegenover je gehandeld zooals je verdiende. "Een levende paling kromt zich onder het mes; een vrouw, die tot een huwelijk gedwongen wordt, neemt een minnaar.
Bij het raam, ijverig bezig een oud vest te verstellen, dat tot de gewone kleeding van den roover behoorde, zat een vrouwelijk wezen, zoo bleek en vervallen door gebrek en oververmoeidheid, dat men er moeielijk dezelfde Nancy van ons verhaal uit zou herkennen, behalve dan door de stem, waarmee zij op Sikes' vraag antwoordde. »Even over zevenen,« zei het meisje. »Hoe voel je je vanavond, Bill?«
"Ziet ge nu, uw Hoogeerwaarde, dat ik geen aandeel had in Nino's aanslag tegen u?" En dit geschiedde twintig jaar geleden, toen Falco nog slechts gedurende vijf jaar roover was geweest. "Zal Falco den spoorweg sparen?" vraagt men als men deze geschiedenis hoort; hij, die niet eens zijn eigen broer spaarde? Men herinnert zich nog een ander voorval. Na Nino's dood dreigde Falco een vendetta.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek