Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juli 2025
Hij had 't tegen Sam, die verontwaardigd keek en antwoordde met "Och, wel nee!.... dan heb je 't niet begrepen!.... dat was heelemaal de kwestie niet!" En toen begonnen ze tegen elkaar in te redeneeren, maar André overschreeuwde gauw de correct bedwongen stem van Sam.
Daarom wilde ze de reuzin dubbel IJ niet op de bruiloft vragen; zóó ze haar toch op de bruiloft vroeg, koel bejegenen. "Ratadeplantadeplan allodadadadada " Den ganschen dag. Nu was Halichem in het begin verwonderd geweest, dat iemand zoolang achtereen kon redeneeren. Hij had ademloos gewacht, wanneer ze zou ophouden. Zoon wezen had hij nog nooit ontmoet.
Wat verbeeldde zij zich wel? Frits was immers ook altijd even vriendelijk en beleefd jegens haar; meer verlangde zij toch niet? Zij werd telkens boos op zichzelf, als zij zoo redeneerde, maar.... heel veel hielpen die toorn en dat redeneeren haar niet.
Ik heb je soms hooren redeneeren alsof je in een gloeienden roes waart, en je drinkt niets dan water!" »Reden te meer! zou ik dien bol hier," en hij sloeg met de vlakke hand op zijn voorhoofd, »nog meer verhitten, die toch al kookt van het feu-sacré, zooals de kameraden het noemen.
Toen Jolliffe, die van het geval hoorde, onzen held weer eens alleen aantrof, zei hij tot hem: "Neem een goede raad van mij aan, vriend, en steek je knuisten niet telkens uit ter wille van anderen, je zult spoedig ondervinden, dat er voor jezelven al genoeg te vechten valt." Jack sloeg daarop een halfuur lang aan 't redeneeren, waarna ze afscheid van elkaar namen. Maar Jolliffe had gelijk.
"Mooi!" riepen de Amerikaansche grappenmakers, "het is een Fransch orkest, dat daar boven in de hoogste luchtlagen speelt. Nu hebben wij le Chant du Départ, straks krijgen wij la Reine Hortense!" Maar spotten is niet redeneeren. Dat merkte een waarnemer van de sterrenwacht te Boston op, welke inrichting door de Atlantic Iron Works Society gesticht werd.
"En de geschiedenis van de geschiedenis?" "Gij weet, dat ik vroegere jaren eenigen tijd bij de familie A. als gouvernante heb doorgebracht. Wij zagen dikwijls den Heer X., die aan het hoofd stond van een bloeiend huis van negotie. Hij was daarbij een groot minnaar en voorstander der letterkunde en hield er veel van, met mij over de daartoe betrekkelijke onderwerpen te redeneeren.
Het was eene smart, zeer duidelijk, als zij in wanhoop de werkelijkheid vergeleek met hare illuzies, vager wordend, zich uitwisschend, als zij wat koel verstand had om er over te redeneeren en zich af te vragen: waarom voel ik mij zoo rampzalig? Omdat Frank is zoo als alle jongelui schijnen te zijn?
Zoo ging het: als men eens iets dols deed, verviel men van de eene dwaasheid in de andere, en zij zou nu moeten redeneeren tegen haar eigen gevoelen in. Het was een moeilijke taak, al kon zij nog zoo goed praten, en het was misschien tot het ongeluk van haar Georges, dat zij zoo pleitte, maar ach, de jongen was zoo verliefd, en misschien had hij het toch wel aan het rechte eind!
Zijn machtigen arm te doen eerbiedigen, er desnoods met geweld ontzag voor af te dwingen, en eerst daarna te redeneeren, is, het moet helaas gezegd, dikwijls de stelregel geweest, waarnaar te werk gegaan werd bij de vestiging in nieuwe streken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek