Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
"Wij moesten het zeil strijken," zeg ik, "en onzen mast kappen: dat zou voorzichtig zijn." "Neen, voor den duivel!" roept mijn oom, "honderd maal neen! Laat de wind ons aangrijpen, de storm ons medevoeren! maar laat ik toch eindelijk de rotsen van den oever zien, al moest ons vlot er in duizend stukken op verbrijzeld worden!"
De Boer kijkt het tafelgezelschap rond, en hij meent op meer dan één gezicht een spotlachje te bemerken. Doch op den heer met den hoogen boord blijft zijn blik iets langer rusten, en met plotselinge verbazing roept hij, de groote hand naar den hoogen boord uitstrekkend: »Alle menschen, jongens, daar heb je onzen kippendief! Zeven kippen heeft hij ons ontstolen, zeven kippen en een haan!
De scheppingsdrang, de wensch om te maken, om de innerlijke gedachte in uiterlijken vorm te brengen, alleen uit behoefte om te maken, niet uit behoefte aan het gemaakte, is het meest kenmerkend karakter der menschheid. "Ik wil teekenen", roept het kind, een potlood vragende. Het begeert niet te eten. Het wil teekenen. Het begeert niet iets in te brengen, maar het probeert iets uit te brengen.
Eilieve, huiver toch niet, gij die in uw zachten voltaire of prettigen wipstoel met dit boekske in handen zit. Gestorven, dat is het einde niet, al neemt alles wat de wereld geluk noemt als bij den ouden Schelting een einde; al roept de dood: Haast u, het einde is daar!
Ik heb vandaag eindelijk eens die 'weleerwaarden' duidelijk gemaakt, dat we hier niet allemaal hun speeltuig zijn: dit jongemensch heeft me de gelegenheid verschaft en ik zal gauw met dien fraile afrekenen. Jammer dat die jongeman den een of anderen dag ... maar roept u 's den alcalde!" Deze verscheen onmiddellijk.
Als de Jood zich tot den Heere bekeert, roept hij: Abba! Als de Griek zich tot den Heere wendde, riep hij: Vader! Of er in deze gissing waarheid schuilt, beslissen we niet. Wie zal zulks met zekerheid uitmaken?
't Is alleen in dezen zin, dat de in dit hoofdstuk meermalen gebezigde woorden, hij zeide, hij riep, moeten verstaan worden; men zegt iets tot zich zelven, men spreekt met zich zelven, men roept in zich zelven, zonder dat de uitwendige stilte verstoord wordt. Er heerscht soms in ons een groot rumoer, alles spreekt in ons behalve de mond.
God! hakkelde ze, waar is hij nu? waar is hij nu? Hij roept! wat doen ze met hem? Hij spartelt! Hij ziet het water .... hij ziet het water! .... Ze slaakte een wilden kreet, draaide woest het slot open en liep hijgend de deur uit; men hoorde haar over de trappen struikelen .... Juffrouw Henriëtte stond roerloos en zonder wil.
Hij roept zijn matrozen en valt mij aan als een razende, omdat ik hem zei, dat dit vaartuig van ù was en dat ù hier te bevelen had." »Beste vriend!" zei Lolonois glimlachend tegen Van Halen, die hem verwezen aanstaarde: »Ik heb dit schip genomen, het is mijn eigendom." »Genomen?... Van wien? Van wien?" stamelde Van Halen, die niets van dit alles begreep.
"God zal me bewaren!" roept de oude molenaar uit. "'t Is een bijenzwerm, waarin ik mij neêrgezet heb! Maar dat helpt niet, den mantelzak moet ik den ouden heer op 't slot brengen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek