Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 oktober 2025
Nu had Uncle Prudent, wiens stem in geval van staking beslissend had moeten wezen, zich als een echte leerling van de school van Buredon van stemming onthouden, omdat het voor en het tegen bij hem juist in evenwicht in zijn brein om den voorrang streden.
Na de eerste hoera's ontvangen te hebben, zonder dat hun gelaat de minste ontroering verried, zette Uncle Prudent als waardig voorzitter den hoed op en nam het woord na een flinken tik met den gezagshamer op de tafel gegeven te hebben. "Eervolle burgers", zei hij, "ik open deze zitting!" Stormachtige toejuichingen barstten los, en waarlijk, die waren verdiend!
In een van de hutten van de achterroef hadden Uncle Prudent en zijn secretaris Phil Evans twee heerlijke kooien of couchetten aangetroffen, alsmede linnengoed en verdere kleedingstukken in voldoenden voorraad, zoo ook mantels en de noodige reisdekens. Een Transatlantische stoomer zou hun niet meer gemakken hebben kunnen aanbieden.
"Dat plan om ons naar het land der tegenvoeters te voeren!" "En dat tegen onzen wil!" "Juist, tegen onzen wil!" "O! dat die Robur oppasse!...." "Ja, dat hij oppasse!" "Want ik ben de man er niet naar," zei Uncle Prudent ziedend van toorn, "om hem zoo maar zijn gang te laten gaan. Neen, waarachtig niet!" "En ik ook niet!" zei de secretaris. "Maar geloof mij, Uncle Prudent...."
Toen eindelijk de laatste tonen van die kattenmuziek zich in een vervaarlijk geschreeuw opgelost hadden, meende Uncle Prudent, die van eene zeer kortstondige verademing bij dat leven maken behendig gebruik maakte, te moeten zeggen: "Burger vreemdeling, men heeft u tot nog toe het woord laten voeren, zonder u in de rede te vallen...."
Zooals men ziet, waren de beide gevangenen vooral Uncle Prudent in eene gemoedsstemming, die hen in staat zou kunnen stellen, om de meest roekelooze daden te verrichten, daden, die hunne eigene veiligheid zeer in gevaar zouden kunnen brengen.
"Vraagt ge wat, Phil Evans?" "Ja, Uncle Prudent, dat vraag ik." "Wel, ik zal hem zeggen, dat hij begonnen is als een onbeschofte kerel en dat hij geëindigd is als een gemeene kerel te handelen." "Juist, Uncle Prudent. Dat zal raak zijn." Phil Evans bemerkte thans, dat de dag aanbrak.
Want, was er ook al niets bijzonders in, dat deze zitting plaats had, zoo was het toch merkwaardig, dat zij geopend werd door Uncle Prudent, die daarbij door Phil Evans bijgestaan werd. De voorzitter, kalm en waardig, liet den storm van toejuichingen en handgeklap voorbijgaan en wegsterven, zonder dat hij ook maar een enkel gebaar maakte, om hem te bezweren of te matigen. En dat was alles.
Het was een aandoenlijk schouwspel, inderdaad wel geschikt om zelfs den hardvochtigste een traan te ontlokken. Toen het half twaalf was, donderde eindelijk het derde kanonschot. "Alles los!" riep Uncle Prudent met donderende stem. "Alles los!" Dat was het tooverwoord! De Go a head steeg statig omhoog; Waarlijk, dat was een prachtig schouwspel!
In één woord, de schrik was bij hem ten top gestegen. Toch had hij, terwijl zijne knieën knikten, de geestkracht nog om met bezwijmende stem te roepen: "Master Uncle!.... Master Uncle!" Hij verkreeg evenwel geen gehoor. Uncle Prudent en Phil Evans twistten maar voort. "Master Uncle!.... Master Uncle!...." kreet de rampzalige Frycollin voor de laatste maal.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek