Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
Als de vrouw van den proost in Glanshammar op een zomerschen zondag de koffietafel in den tuin had gedekt, en er kwam een windvlaag, die het tafelkleed optilde, en koppen en schalen omgooide, dan wist men wel, wie er weer aan 't grappen maken was. Als de hoed den burgemeester in
Gij begrijpt evenwel, heer proost, dat ik, om eene bende Gentenaars en hunne oversten tot verraad over te halen, want wat gij gaan doen is verraad, om dus eenige ridders en vele wapenknechten om te koopen, hun groote sommen gelds heb moeten beloven." "Groote sommen gelds?" herhaalde de proost met eenig mistrouwen.
Het is niet onder die ruwe Friezen, dat een man van oordeel en kennis, als gij, zijn leven verslijten moet. De Proost van Sint-Salvator te Utrecht wordt oud en ik geloof dat zijn vierkante muts u niet kwalijk zou passen." "Gij miskent mijne bedoelingen," zeide de monnik, "zoo gij waant dat ik de uwe in dien opzichte zoude willen bevorderlijk zijn.
Er was nog iets, dat de stemming verhoogde, het gezelschap was goed gekozen; geen wanklank was mogelijk, men kon zelfs over politiek spreken; en nadat de proost en de rector elk hun toast op Abraham uitgebracht hadden, werd er op den koning, de koningin, den kroonprins, de kroonprinses, de koninklijke familie, het heele koninklijke huis, de Unie en Zweden gedronken onder eenstemmig gejubel.
"O zoo, nu is 't jouw beurt om voorbij de boschree te gaan en geoordeeld te worden," zei de proost tegen 't paard. "Maar wees jij maar niet bang! Ik begrijp wel, waarom je me hierheen hebt gebracht, en ik zal je niet in den steek laten." De prachtige kudde uit de pastorie kwam in een langen optocht uit het bosch en ging op de boschree en de wilde dieren toe.
De schepenen bemerkten deze achterhoudendheid met zekere treurnis, en zij daalden half mismoedig de trede af. Dan verschenen de leden der geestelijkheid voor den vorst. Op de aanspraak, hem door den proost van St-Donaas toegericht, betuigde hij zijnen innigen wensch om in alle omstandigheden de Kerk en hare dienaars niet alleen te beschermen maar tevens hoog te vereeren en mildelijk te begiftigen.
Allen sprongen haastig boven den wal; de proost en Ivo-de-wolvenjager zetteden den voet in eenen strop, grepen een dik touw met beide handen aan en daalden neder tot aan den voet van den muur. Hier werden zij zeer ruw aangegrepen, vastgehouden en weg gerukt als echte gevangenen.
"Geef dan den Heer uw hart en mij uw hand," zei de proost ernstig en zacht, en Abraham reikte hem de hand; die van den proost was zacht en glad en gaf hem een warmen, vertrouwelijken handdruk. Eindelijk was de heilige handeling ten einde; die had van 's morgens negen uur tot 's middags drie uur geduurd; zóóveel aannemelingen waren er en zoo grondig deed de proost het.
Langzamerhand had hij zich gewend al wat laag en leelijk was lief te hebben; hij was krankzinniger dan de meest woeste waanzinnige; maar dat begreep niemand. Er gingen na dien dag wonderlijke verhalen door 't land. Er werd gezegd, dat toen de kerkknecht de kerk kwam sluiten, de kop van den sleutel brak, omdat een hard samengevouwen papier in het sleutelgat stak. Hij gaf het aan den proost.
Zij wilden deze gunstige gelegenheid om Willem Van Loo eenen invloedrijken bode te sturen, niet laten ontsnappen. Dewijl de proost meende de geheime rede van Burchards tegenstand te doorgronden, zeide hij: "Nog iets heb ik vergeten u mede te deelen. Mher Walter stemt er in toe met mij eenen tweeden persoon buiten de stad te brengen, tegen eene belooning van honderd marken zilvers.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek