Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
Ze probeerde even over de erica heen te kijken, om het blonde kind te zien. De blauwe klokjes, hier en daar gebogen luisterend tusschen het gras, hoorden het vanzelf; en ze bengelden heen en weer op hun dunne, van boven even omgebogen stengeltjes, om de aandacht te trekken als het kindje komen zou in het dal.
"Dan moet gij er een komen halen! ik kan niet naar u toegaan, dat is niet gepast," antwoordde zij, met een stemmetje zoo zoet als honing. Hij probeerde over de haag te klimmen, maar die scheen al hooger en hooger te worden; toen trachtte hij er door te kruipen, maar zij werd al dikker en dikker, en de ridder werd wanhopig.
Bij den eersten liet Jörgen dat zonder veel tegenwerking toe: Peter was mager en bleek en had lust in leeren. Maar toen Maarten op zijn twaalfde jaar naar 't gymnasium moest, probeerde hij een klein gevecht te leveren. Maarten was dik en stug en speelde nooit iets anders dan "winkeltje;" hij verloor nooit een cent.
"Die den daar zal niet veel naalden behouden," dacht hij, en keerde zich naar den volgenden boom. Dat was ook een groote, statige den, maar die zag er ook zoo uit. "Wat kan dat wezen?" dacht Karr. "Dat is toch zonde van die mooie boomen. Die zullen gauw al hun schoonheid hebben verloren." Hij ging van den eenen boom naar den anderen, en probeerde er achter te komen, hoe 't met hen was.
"Vuilike zijne juillie allemaal! Dad-je me nie met rust laat!" Kermend, koortsig-zinneloos wrong-ie zich naar de andere zij, dee of-ie niet meer luisterde, toen Eleazar 'm nog eens probeerde te overreden.
"Gaat-de mee doór, Franske?" ... Waarom was Franske toch gebleven?... Hij kon er geen kop aan krijgen ... Nu was hij misschien al naar huis ... Hij trachtte zich die gepeinzen uit het hoofd te zetten, probeerde te denken aan hetgeen hij nu uitvoeren moest!... Ik zal den moteur kapot kloppen, of een stuk er af vijzen ...
Wij moeten tot stof vergaan, probeerde Madame Snepvangers te verzoenen. Mama begrijpt mij, draaide Antoine bij. Hij had de tafel vergeten en zag niet in waarom de fraaie, wetenschappelijke bespiegeling niet beviel. Ja, wij moeten helaas tot stof vergaan. Ja, dat is zoo, gaf Snepvangers toe, in het besef dat er een eind moest aan komen. Ja, rotten moeten wij allemaal, verzekerde ook Craen.
Mathilde had iets duivelachtigs in den reuzenlach dier vrouwen gezien en zij wilde dat Jozef naar háar kijken zoû en zij probeerde te glimlachen met een liefde zoo groot, dat zij triomfeerde en Jozef naar haar toe kwam. En zij glimlachte werkelijk, want zij zag hem weêr vlak voor haar, en zij kwam tot bezinning. Haar nare gedachten gingen wech.
De rector van het gymnasium onderwees hem nu in het Hebreeuwsch, probeerde hem den bijbel in den grondtekst verstaanbaar te maken; hij bracht den man in verlegenheid door zijn bemoeizuchtige vragen, waaruit duidelijk genoeg bleek, dat hij liever met zijn twijfel pronkte dan dat hij een antwoord vond.
Het vischwijf probeerde zoo genoeglijk den tijd te dooden, want de menschen rond haar verstond zij toch niet en de Snepvangersen zaten statig en waren niet te spreken. Tegen zevenen kwamen zij te Brussel aan. Maar... maar dat is Brussel, begot! Ja, dat is Brussel, sarde nu Snepvangers, die niet langer zwijgen kon...
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek