Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
"Ei! sieh' mal, soo ein sakkermenter! Wie hèvt jou die walzer geleerd?" "Niemand, Löbell!" "Was? Wie kommen jij dan so akkerat an die melodie, oend..." "Afgeluisterd, als jelui ze speelde." "Das ist ja ganz nett. Gib das ding mal her." Hij bracht het aan den mond, probeerde om er op te blazen, maar wierp het verachtelijk neer, met de woorden: "Das blaas ich kapoet: das ist spielerij, niks weerdig.
Zwijgend 't hoofd in de handen, zat zij in 'n hoek, kijkend van 't hoofd der slapende moeder naar 't penseel. Ze zag alleen maar zijn handen, blank, met den diamanten ring en zijn breeden rug. Toen-ie heenging, hield-ie haar hand vast. "Kom nou van avond..." "Nee..." En hij probeerde d'r even te zoenen. De deur van den wagen viel dicht. Achter bleef ze met de doove moeder, die sliep.
Aan den rand van 't trottoir zaten we tot lang na twaalven, zoo maar op de straatsteenen en waren weemoedig en tuurden naar de klinkers, en van de klinkers naar de sterren. En dan zei Bekker, dat-i eigenlijk medelijden met z'n baas had en ik probeerde een gedicht te maken, en Hoyer zei, dat-i opstond want dat die blauwe steen zoo optrok.
Als het den dominé zag, kwam er een blik van heimelijken eerbied in de oogen van het wezen, en het probeerde aan de verwarde voorlok te tikken bij wijze van groet.
Zij klapte in haar handen en probeerde bij zijn hoofd te komen, doch daar zij te klein was, lachte zij weder en ging op haar teenen staan om hem te omhelzen. Toen begon ze hem, in haar kinderlijk vuur, naar de deur te trekken; en hij, volstrekt niet afkeerig om te vertrekken, ging met haar mede.
Ze drilde voort, probeerde onderwege zijn beeltenisse precies af te teekenen en peinsde er later niet meer op. 't Was een dwaze leutigheid. In de lage stad ontmoette ze, langs de nauwe stegen, meer volk en was er meer verschillend lawaai. Winkeliers prezen hun waar op hunnen dorpel. Wijven stonden in donkere poorten te kakelen en te kijven.
"We hebben 'em smeer gegeven, Redwood", zeide hij en toen: "hij probeerde over me heen te springen, en gooide me omver. Maar ik gaf 'm allebei de loopen, en goeie hemel, m'n schouder is murw." Er verscheen een man in de deur van het huis. "Eéns raakte ik 'm in zijn borst en eens in z'n zij," zeide hij.
Zij zaten tusschen, of lieten de handen rusten op, of stonden rechtop tusschen machinerieën en wapenen even machtig als zijzelven, en in hun aller oogen, als ze zichtbaar werden, lag vastberadenheid. Hij probeerde te beginnen, doch kwam zoover niet.
Van pijn sloeg het met de achterpooten den stoel stuk, keerde zich om en probeerde mij te trappen, maar ik was de gang al in. Ik zag nog hoe de biefstukpan geraakt werd, hoe mijn lekkere saus op de achterpooten van Cesar kwam, hoe de biefstuk op den grond viel en Poel er mee an den haal ging. Meer zag ik niet, want de merrie keerde zich weer om, zag mij in de gang, holde op me toe... Flank! Bons!
Soms probeerde Ismaques het, maar dan flapten de groote, donkere vlerken om hem heen en was er iets in 't geluid van den vleugelslag dat ontegenzeglijk een waarschuwing beteekende. Het eindigde altijd op dezelfde manier: Ismaques, die verstandig was, liet zijn visch vallen, de adelaar schoot er achteraan en greep dien, nog dikwijls voor hij in het water viel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek