Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
De hevelende kranen, stonden een pooze roerloos met in de lucht den bengelenden last aan den stijf uitgestrekten arm, en gedurende een oogenblik, hing ongewone stilte boven den rimpelenden stroom, waarover laaide in slinger-strepen vloeiend goud, de pure straling van 't zonnelicht.
Suze vloog schielijk op, en liet zich niet verbidden nog eene pooze te toeven. Van Reelant greep een fantaisiehoed, schoot een luchtig jasje aan en geleidde haar. Na middernacht zal niemand hem op straat verwachten of naar hem omzien.
Natuurlijk te zijn is ook een poze, en de vervelendste, die ik ken, lachte Lord Henry. Zij gingen den tuin in en lieten zich behagelijk op een rieten bank neêr, in de schaduw van een hoogen laurierboom. Het zonlicht slipte over de gepolijste bladeren. In het gras trilden witte madelieven. Na eene pooze haalde Lord Henry zijn horloge uit.
Mannaeï hield het bij de haren aan zijn gestrekten arm, trotsch op het gejubel. Hij legde het op een schotel en bood het Salome aan. Snel klom ze de tribune op. Na een lange pooze werd het hoofd teruggebracht door de oude vrouw, die de Viervorst's morgens was gewaar geworden op het platform van een huis, en straks in Herodias' kamer. Hij deinsde terug om het niet te zien.
Toen Anfroy thuis kwam van het hof, stond hij een pooze zwijgend bij zijn slapenden zoon, zette zich dan aan de tafel, zeide zijn gebed en at, maar hij sprak geen enkel woord, zoodat het zeer stil was en slechts de zware ademhaling werd gehoord van den slaper in de bedstede.
Terwijl zij meende, dat Ben-Saïd antwoordde, bleef zij een pooze aldus onbewegelijk, daarna hervatte zij haar rol en neuriede zij voort. Maar het kriebelde haar in de keel, zij schrapte, zij kuchte herhaaldelijk en ten laatste begon zij zoo hevig te hoesten, dat zij de partiture neêrlegde, en zitten ging, de handen geperst op heur benauwden boezem. Waarom doe ik zoo dol? dacht ze.
Is u heel boos? vroeg hij. Neen! antwoordde zij na een pooze zeer zacht. Neen, ik ben niet boos. En ik zal doen wat u me vraagt. Ik zal niet gaan. In ernst? riep hij verheugd uit. In ernst! herhaalde zij. Ik zal niet gaan. Ik ben u heel dankbaar dat u voor mij geïnformeerd heeft wie er op dat bal komen.
Na eene korte pooze sprak hij tot de Veer: "Gerrit, geef mij wat te drinken." Toen hij gedronken had, sloeg hij zijne oogen op de Veer: eene stuiptrekking overviel hem, en plotseling blies hij den adem uit. Geen wonder, dat zijn dood eene algemeene verslagenheid onder de schepelingen teweegbracht.
Daarna zette hij zijne »financieele speculatie" eene pooze voort, en vermaakte hij zich met de voorbijgangers in de Hoogstraat. Zoo geviel het, dat zijn oog zich richtte naar den slapenden Automedon op den bok der vigilante. Dat voertuig wachtte op meneer boven, en misschien had die »stommeling" van een koetsier vergeten aan te schellen.
Gelijk alle menschen, die meenen behept te zijn met neiging tot zelfmoord (de heer Cornelis Veth had op te nadrukkelijke wijze haar aanwezigheid in mij aangetoond, dan dat ik hem niet zou geloofd hebben!) heb ik geruimen tijd met die allerluguberste idée, welke een mensch kan hebben, rondgeloopen, ja, zat ik zelfs een pooze ik vermoed in Werther-houdingen met dezen Schopenhauer'schen dolk te spelen, vóór ik hem mij in 't lichaam stootte. Maar nu het gebeurd is en ik niet dood ben er zijn geen taaier wezens dan hollandsche literatoren voel ik een ontspanning ingetreden, en onder het rustigjes verscheuren mijner gewaand-laatste beschikkingen, waaronder belangrijke literaire onthullingen, 'n chronique ... litéraire haha, dat gaat alweer uw neus voorbij, m'n waarde lezer! ben ik toch wel een beetje aan de juistheid van des heeren Veth's [p.8] observaties gaan twijfelen. Als het eens, overwoog ik, niet anders dan de verfijnde wreedheid ware, bij een décadent lettré èn l'art-pour-l'art-man toch van rechtswege behoorend, welke afschuwelijk tegendeel van den edelen moed der groote wetenschapshelden, die met twijfelachtige geneesmiddelen op eigen lichaam experimenteeren! mij ertoe gebracht had, de scherpte van dit wapen op mij-zelf te beproeven, vóór er mijne slachtoffers mee te kerven?... Maar ik griezelde van zooveel sadistische perversiteit en bekeek mij eens in den spiegel. Nee, glimlachte ik met een oprechte zucht van verlichting, dat kan niet waar zijn, bij zóó'n gezicht!.... Maar w
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek