Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
"Gij rekent er dus op, dat de dief in een cab gekomen is?" "Zoo niet dan kan deze bekendmaking nog geen kwaad. Indien Mr. Phelps' verklaring, dat er noch in de kamer, noch in de corridors een plaats is, waar iemand zich kan verschuilen, waarheid behelst, dan moet de dief van buiten zijn gekomen.
"Gij kunt op Briarbrae zeggen, dat ik morgen avond hoop terug te zijn," riep Phelps, toen de trein zich in beweging zette. "Ik denk niet naar Briarbrae terug te gaan," antwoordde Holmes, ons een vriendelijk vaarwel toewuivende, toen wij van uit 't station vertrokken. Phelps en ik praatten op onze reis over 't geval, maar geen van ons kon een voldoende reden voor Holmes' nieuwe handelwijze vinden.
"Wel, indien u daar nooit over gesproken hebt en de heer Phelps evenmin en niemand anders iets van de zaak wist, dan was de dief slechts toevallig in het vertrek aanwezig, en zijn kans ziende nam hij die gelegenheid waar." De staatsman glimlachte. "Gij toont u hier een echte diplomaat," zeide hij. Holmes dacht een oogenblik na.
"Ik geloof inderdaad, Watson, dat wij niets beters kunnen doen. Vlei u niet met ijdele hoop, mijnheer Phelps. De zaak is zeer ingewikkeld." "Ik verkeer, zoolang gij niet terug zijt, in koortsachtige spanning!" riep de diplomatieke ambtenaar. "Ik kom u zoo spoedig mogelijk den uitslag mijner nasporingen mededeelen," zeide Holmes. "God zegene u er voor, dat gij belooft te komen," riep onze cliënt.
Nadat mijn geduld evenwel lang op de proef was gesteld, hoorde ik te twee uur in den morgen plotseling zacht een grendel terugschuiven en het geknars van een sleutel in het sleutelgat. Een oogenblik later kwam Joseph Harrison naar buiten in den maneschijn." "Joseph?" riep Phelps verbaasd uit.
"Zij was later dan gewoonlijk en wilde graag naar huis." "Hebt gij er haar op gewezen, dat gij en de heer Phelps, die ten minste twintig minuten na haar vertrokken, nog voor haar thuis kwamen?" "Zij verklaart dat uit het verschil in snelheid tusschen een omnibus en een rijtuig." "Heeft zij opgehelderd, waarom zij bij haar thuiskomst onmiddellijk naar de keuken liep?"
"Gij geeft dus den moed nog niet verloren?" "In geenen deele." "God zegene u voor dit antwoord!" riep Miss Harrison. "Als wij moed houden en geduld hebben, moet de waarheid aan 't licht komen." "Wij hebben u meer te vertellen dan gij ons," zei Phelps, weer op de sofa plaats nemende. "Ik had hoop, dat gij iets zoudt hebben mede te deelen."
Zij staarde ons met tartende blikken aan, en toen zij mij plotseling herkende, kwam er een uitdrukking van verbazing op haar gelaat. "Hé, als dat niet mijnheer Phelps van het ministerie is!" riep zij. "Kom, kom, wie dacht gij dan wel dat wij waren, toen gij voor ons wegliept?" vroeg mijn metgezel. "Ik dacht, dat gij de deurwaarders waart. Wij hebben eenige moeilijkheden met een leverancier."
"Mijnheer Phelps!" zeide hij, mij verbijsterd aanziende. "Ik kwam naar beneden, om eens te zien of mijn koffie al klaar is." "Onder het koken van het water ben ik in slaap gevallen, mijnheer." Hij keek mij aan en zag toen naar het nog trillende schellekoord, met een steeds sterkere uitdrukking van verbazing op zijn gelaat.
Phelps tilde het deksel op, gaf een gil en zat daar met een gezicht even wit als de schotel, waarop hij in de grootste verbazing staarde. Op het midden van het bord lag een kleine cylinder van blauwgrijs papier. Hij nam hem op, bekeek hem van alle kanten en danste toen als een gek door de kamer, drukte den papieren cylinder tegen zijn borst en schreeuwde het uit van blijdschap.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek