Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
"Ik verzeker u, dat het even onaangenaam voor mij is, in een mij opgedragen onderzoek te falen, als voor u een misslag in een opdracht te begaan." Phelps borg het kostbare document in den binnenzak van zijn jas weg. "Ik heb den moed niet u verder in uw ontbijt te storen, en toch brand ik van verlangen, om te weten, hoe gij het in handen hebt gekregen en waar het was."
Op zijn reis in den voorgaanden winter werd Phelps met haar verloofd en daarna kwam zij hier om aan zijn familie voorgesteld te worden. Toen kwam de bekende ramp en zij bleef om haar beminde op te passen, terwijl haar broer Joseph, die het tegenwoordig leventje lekker vindt, ook bleef. Gij ziet, dat ik al op eigen hand enkele dingen gevraagd heb.
Nu is mijn hoofd weer helder, ofschoon ik uit vrees voor een instorting niet te veel durf denken. Ik ben nog zoo zwak, dat ik een ander dezen brief heb moeten dicteeren. Doe uw best uw vriend mede te brengen. "Uw oude schoolmakker, "PERCY PHELPS." Toen ik dezen brief las, was ik eenigszins bewogen; er was iets roerends in dat herhaalde verzoek, Holmes mede te brengen.
"Wees bedaard!" zeide Holmes, hem zacht op den schouder kloppend, "het was verkeerd, u er zoo plotseling mede te verrassen; maar Watson weet, dat het dramatische iets aantrekkelijks voor mij heeft, waaraan ik nooit weerstand kan bieden." Phelps greep zijn hand en kuste die. "God zegene u! Gij hebt mijn eer gered!" riep hij. "Wel, mijn eigen eer stond op het spel, bedenk dat ook," zeide Holmes.
"Waar woont gij?" vroeg ik. "No. 16, Ivy Lane Brixton," was het antwoord; "maar laat u niet op een dwaalspoor brengen, mijnheer Phelps. Kom mee naar het andere eind der straat en laten wij zien, of wij iets kunnen vernemen." "Door zijn raad te volgen, was er niets te verliezen.
Hij stond van zijn stoel op en liep in opgewonden stemming door de kamer. "Ongelukken komen nooit alleen," zeide Phelps glimlachend, ofschoon het duidelijk aan hem was te zien, dat het voorval hem eenigszins geschokt had. "Gij hebt zeker uw portie gehad," zeide Holmes. "Denkt gij met mij om het huis te kunnen wandelen?" "O ja, ik zou wel van een beetje zonneschijn houden, Joseph zal ook komen."
Percy Phelps liep zeer langzaam, leunende op den arm van zijn toekomstigen schoonbroer. Holmes liep vlug over het grasperk, wij beiden waren lang voor de anderen aan het open venster van de slaapkamer. "Miss Harrison," zeide Holmes op uiterst beslisten toon, "gij moet vandaag blijven, waar gij op dit oogenblik zijt. Laat niets u daarvan terughouden. Het is van het hoogste belang."
Na eenigen tijd was ik hem bijna zoo goed als geheel vergeten, tot een brief van den volgenden inhoud mij weer aan zijn bestaan herinnerde. Waarde Watson! "Zonder twijfel herinnert gij u nog wel "Tadpole" Phelps, die in de vijfde klasse zat, toen gij leerling in de derde waart.
Uit hetgeen ik dezen morgen van hem gehoord heb, maak ik op, dat hij veel verloren heeft door speculeeren in effecten en dat hij in staat is tot alles, wat zijn financieele omstandigheden kan verbeteren. Daar hij een buitengewoon zelfzuchtig man is, liet hij zich zelfs niet door het geluk van zijn zuster of uw goeden naam weerhouden diefstal te plegen." Percy Phelps zonk in zijn stoel terug.
Hij trad het huis binnen en ging onmiddellijk daarna de trap op. "Hij ziet er uit, alsof hij een nederlaag heeft geleden," riep Phelps. Ik moest bekennen, dat hij gelijk had. "Enfin," zeide ik, "de sleutel van het geheim moet waarschijnlijk in de stad gezocht worden." Phelps zuchtte. "Ik weet niet, hoe het komt," sprak hij, "ik verwachtte zooveel van zijn terugkomst.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek