Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juli 2025
Pencroff was er dan ook zeer mede in zijn schik, want het vet der schildpadden, die zich met zeeplanten voeden, is zeer smakelijk. Op dat oogenblik liet zij haar platten kop even te voorschijn komen. "En wat zullen wij nu met onze vangst doen?" vroeg Nab. "Wij kunnen haar niet naar het Rotshuis dragen."
De reporter verliet den ingenieur niet dan om met Harbert te jagen, want het zou niet voorzichtig zijn geweest om den knaap alleen in het bosch rond te laten dwalen, en men moest op alles bedacht zijn. Nab en Pencroff hadden, behalve het werk in het Rotshuis, nog vele bezigheden in den stal, bij het gevogelte of in de kraal.
Ik herinner mij zeer goed dat de dagbladen de poging van lord Glenarvan en den uitslag dien hij verkreeg, hebben medegedeeld." "Ayrton heeft waarheid gesproken," voegde Cyrus Smith er bij, "daar behoeft ge niet aan te twijfelen, Pencroff, want het kostte hem genoeg moeite. Men spreekt waarheid, wanneer men zich zelf zoo beschuldigt!"
Toen zij aan de timmerwerf kwamen waar de ingenieur en de matroos werkten, vertelde Harbert hun het voorgevallene. "O, hoe onhandig zijt gij geweest!" riep de matroos uit. "Gij zijt minstens vijftig porties schildpadsoep kwijt!" "Maar Pencroff," hernam Nab, "het is onze schuld niet, dat het dier ontsnapt is, want wij hebben het omgekeerd."
Kom!" riep Pencroff uit, die ondanks den eerbied, dien hij voor Cyrus Smith koesterde, toch niet nalaten kon om hierover zijn schouders op te halen. "Luister, Pencroff," hernam de ingenieur. "Ziehier wat kapitein Nemo bemerkt heeft, en ik zelf gisteren ook, toen ik het onderaardsche gewelf Dakkar bezocht.
"Ja, ik ben het ook met u eens," zeide Pencroff, "dat hij zal terugkeeren en wel spoedig ook. Maar waar zal hij ankeren? Op het eiland Tabor, en niet op Lincoln." "Dat is zooveel te zekerder, daar het eiland Lincoln niet eens op de kaart vermeld is," zeide Harbert.
Geen stem beantwoordde het geroep van Pencroff, die herhaalde malen, maar te vergeefs, zijn stem deed hooren. Er was daar iets, wat de meest onverschillige menschen ter wereld wel moest verbazen, en de kolonisten waren nu juist zoo onverschillig niet.
Nab en Pencroff maakten van de gelegenheid gebruik om naar de oesterbank te gaan, die zij bij de duinen hadden ontdekt, en zij legden daar een oesterput aan waarvan de kolonisten veel genot hadden. Men ziet dus, dat het eiland Lincoln, hoewel zijn bewoners nog slechts een klein gedeelte doorkruist hadden, reeds voldoende in hun behoeften voorzag.
Zijn terugkeer tot het maatschappelijk leven zal van korten duur geweest zijn!" "Als hij dood is?...." voegde Pencroff er op zonderlingen toon bij. "Hoopt gij dan nog, Pencroff, dat die schurken hem gespaard hebben?" vroeg Gideon Spilett. "Ja, als zij er belang bij hadden om hem te sparen!"
"Maar gij zijt het niet meer, beste Ayrton!" antwoordde de matroos. Toen alles zoo goed mogelijk geborgen was, besloten zij bij de Schoorsteenen hun ontbijt te gebruiken. Natuurlijk was het gebeurde steeds het onderwerp van hun gesprek. "Het is toch een wonder," herhaalde Pencroff, "dat die schurken juist op het geschiktste oogenblik in de lucht gesprongen zijn!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek