Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
Nou ja, antwoordde ik, dat kan misschien nog wel eens gebeuren ... of zoo iets. MEVR. ALVING. En verder? OSWALD. Ik had natuurlijk de heele zaak vergeten; maar toen ik haar eergisteren vroeg of zij niet blij was dat ik nu zoo lang thuis zou blijven.... MEVR. ALVING. Ja? OSWALD. ... toen keek ze mij zoo wonderlijk aan, en vroeg toen: maar wat komt er dan van mijn reis naar Parijs?
Toen hij op den terugweg naar Parijs door het dorp Châtillon kwam, zag hij op het kerkplein een doopstoet en daarbij een van zijn vrienden, die met een zangeres van de Opéra peet was. "Wat voer jij hier uit?" vroeg hij, verwonderd Rodolphe daar te zien. De dichter vertelde wat er gebeurd was. De jonge man, die Mimi gekend had, werd door het verhaal zeer aangegrepen.
Meermalen is de vraag gesteld, waarom Parijs de hoofdstad van Frankrijk is geworden. Parijs ligt niet in het midden van het land: Bourges voldoet veel meer aan die voorwaarde. De politieke rol van Parijs moet noch aan het toeval, noch aan den menschelijken wil worden toegeschreven, maar aan de geologische ligging.
OSWALD. Kalm nu maar. Zoo staat het nu met mij.... Dat is niet waar, Oswald! Dat is onmogelijk! Dat kán niet waar zijn! OSWALD. In Parijs heb ik één aanval gehad. Die ging gauw weer over. Maar toen ik hoorde hoe het met mij geweest was, toen kwam er zoo'n razende angst over mij; en toen reisde ik naar huis, naar jou toe, zoo gauw ik kon. MEVR. ALVING. Dat is dus die angst...!
Afgaande op het doorslaand succes, dat zij met haar Wagner-rollen genoot, sloeg ik haar voor met mij een groote tournée door Duitschland te ondernemen, overtuigd veel geld met haar te verdienen en overal den zelfden bijval te verwerven, dien zij te Parijs oogstte. Helaas, ik had mij ditmaal sterk vergist en ben bedrogen uitgekomen.
Drie dagen later verkocht hij wat er in het kleine huishouden nog van eenige waarde was en vertrok met twee honderd francs in den zak naar Parijs. Van zijn moeder had Nantas een hardnekkige zucht naar grootheid en rijkdom geërfd. Hij was een jongmensch, die spoedig tot iets besloot en zijn besluiten met ijzeren wil ten uitvoer bracht.
Dat stroo, door al deze mannen bewogen, maakte het geruisch als van een plasregen. Elders lagen de gevangenen op de binnenplaatsen onder den blooten hemel, naast en schier op elkander. Alom heerschten angst en schrik, iets dat aan Parijs niet gewoon was. Men verschanste zich in de huizen; de vrouwen en moeders waren ongerust; men hoorde niet anders dan: "Ach, mijn God, hij is nog niet te huis!"
U neemt vandaag den trein naar Parijs, hebt u tijd genoeg?" Ik raadpleegde mijn horloge: "Allen tijd." "Goede reis dan!" "Tot weerziens." En na dezen korten groet omhelsden wij elkaar, toegevende aan een plotselinge opwelling van vriendschap en sympathie, die in gewichtige oogenblikken soms de menschen dichter bij elkaar brengt.
Hij zet zich op een stoel dien Eva hem aanwees, en vervolgt: "Een onverwacht opgekomen uitstapje naar Parijs, was oorzaak dat ik mijn bezoek nadat ik u niet thuis mocht vinden eerst nu hervatten kan. Haastige vrienden hebben geen ooren voor afscheidsvisites.
Is dat de vrouw van een metselaar, die eenige jaren geleden te Parijs een ongeluk kreeg? Ja, mijnheer. Ook dat zal kunnen blijken. Op die woorden antwoordde ik niet zooals ik gedaan had, toen het den veearts te Ussel gold.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek