Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juli 2025
Ze was gaan huilen, en toen Jozef eindelijk den schommel tot stilstand bracht, had zij hem, in haar drift, pardoes een klap in zijn gezicht gegeven. Een kwartier later, toen zij bedaard was en inwendig al spijt had van haar handeling, was hij naar haar toe gekomen om haar te vragen of zij nog boos was. Zij had bedeesd van neen geknikt.
Er leî zooveel gloed over haar gezicht, Jozef zag, dat zij zoo niets liever verlangde dan op deze manier tegenover hem te zitten en dan naar hem, dan naar de lucht en de boomen te kijken, dat hij, in de onbestemde blijdschapsdriften, die naar zijn hersenen stegen, haar pardoes, als een schooljongen, op allebei haar wangen had willen zoenen, met haar schouders in zijn handen.
Maar ze hield het toch nog voor een malle bui van Paul; hij had wel meer van die dwaze plannen in-eens. Ze antwoordde op gekscherenden toon: "Wat's dat nou?... Wou je nou zoo maar pardoes weer wegloopen?... Kom! kom! daar meen je nou weer niks van.... Haha!... dat is er weer een van jou!"
Nu vertelde hij dan de zaak weêr van voren af aan, liet het aandeel, dat Frits Sahlmann er bij had, geheel en al weg, en besloot zijne vertelling met deze woorden: "En aldus sprong de burgemeester achter den mantel van den raadsheer uit; liep om de ekklipage rond, krabbelde fiks tegen de hoogte op, sprong achter den hollen wilgeboom, rukte Frits met geweld den teugel uit de handen, sprong in den zadel, en toen hij maar eerst het gevoel van den bruine onder zich had, joeg hij, pardoes, den berg af, altijd maar naar de Pribbenowsche dennen toe, zoo hard hij kon."
Jan was ten einde raad, want hij naderde Flipsen met groote snelheid, en 't leed geen twijfel, of bij dezen voortgang reed hij hem pardoes tegen de beenen. Hij probeerde de kar op zijde te rukken, maar tevergeefs. "Hei, hei daar, hola Flipsen!" riep hij in doodsangst den boozen veldwachter toe, want hij was hem bijna genaderd. Maar Flipsen verkoos geen stap op zij te gaan.
De bok was echter op een hem onbekend terrein, en daar hij te kwaad was om goed uit zijn oogen te kijken, sprong hij opeens pardoes in de sloot. Dat gaf een plons van belang, en voor een oogenblik waren èn bok èn berijder onder 't water verdwenen. Toen lachte Dik niet meer. Integendeel, een hevige schrik maakte zich van hem meester, en hij ijlde naar den slootkant. Maar daar zag hij niets.
"B-b-b-b-b wat een b-b-b-b mooie b-b bok, Moeder," zei hij opgetogen, terwijl de rillingen hem langs zijn mageren rug gingen. En zijn spillebeentjes trilden zoo erg, dat Jantje er haast niet op staan kon. "Dat was me daar 'n mooie geschiedenis!" zei Dik binnenstappende. "Jantje ging op den bok zitten, en daar sprong me dat beest pardoes in de sloot. 't Was een bespottelijk gezicht."
"Toch was 't 'n rare. Die Hein had één hekel; die kon nou op geen kraag gouwe sterretjes zien. "Da's vast me kwaal" zei ie soms "van de zenuwe vliege ze aldoor al rond voor me ooge, en a'k ze dan op 'n ofciers-jas óók nog anschouw, dan mot 'k ze plukke..." Nou, sterretjes-plukke is kinderewerk dat vin ik. Maar hij von dat niet. As kopperaal zijnde is ie 's 'n majoor na ze strot toe gevloge... Zoo in ééne, enkel omdat ie die sterre nou niet zien kon op die man z'n kol... En toe de majoor dat niet wou, het ie 'm pardoes voor z'n test geblaze... Daar h
"Wat zal't nu weer zijn", vroeg de administrateur na een blik op het gezicht van den nieuwen acteur in de komedie. "Is de rivier weer gestegen?" "Verrek met je rivier 't zijn de nikkers. Stapte pardoes uit het bamboe, geen tien voet van me af, en pafte op me. Het was een Snider, en hij schoot vanaf de heup. Nu wou ik wel eens weten waar hij dien Snider vandaan heeft gehaald.
"Ga-je meê snoeken vangen?" "Ja, waar zijn ze?" "In de sloot, achter het huis." Welgemoed ging het tweetal op weg. Ze liepen den tuin door en kwamen aan eene sloot, die ongeveer 2 meter breed was. "Hier zijn ze," zei Dik, op het water wijzende. "Geef me eene hand." "Ik niet. Vang jij ze maar, dan zal ik er op passen." "Goed. Daar ga ik." Dik zette één been vooruit, en stapte pardoes te water.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek