Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 november 2025
's Morgens vóór zeven deden wij een wandeling door het dorp en bezochten een ouden tempel met de twee steriotiepe oude pijnboomen er voor.
Niet wetende dat die spelonk de verblijfplaats van toelisan's of roovers was, zou men de wanhoop lezend op 't gelaat des ouden mans, zeggen dat het de Hongertoren was op den vooravond van de dag waarop Ugolino zijn kinderen zou verslinden.
"Je zult den wind gauw genoeg krijgen, maak je daar maar geen zorg over," was het grimmige antwoord. De twee mannen zeiden niets meer. Het zweet stond op hun huid in myriaden kleine druppeltjes die samen liepen en plasjes vocht vormden, die op hun beurt weer groeiden tot kleine beekjes, neerdroppend op den grond. Zij hijgden naar adem, en vooral de pogingen van den ouden man waren pijnlijk.
Niet zonder een vrij luid protest, had de kraakzindelijke Jaantje „den leelijken straathond” opgenomen, met een ouden lap zoo goed mogelijk afgedroogd en in een mandje gelegd, met het vaste voornemen, om hem den volgenden ochtend weer weg te jagen. Maar ’t zou heel anders gebeuren, dan zij zich voorstelde.
Als de duisternis is opgetrokken, dan ziet men puinhoopen en rotsblokken, dáár waar eertijds groene weiden en vruchtbare akkers gelegen waren; de bergstroom is in eenen modderpoel veranderd, en de muur van rotsen heeft zijnen ouden vorm verloren.
"Je antwoordt niet dokter: is het zóó erg met den ouden heer?" "Nee. Ja ja, o ja, 't is op dit oogenblik zeer zeer erg met.... Je zult hem nu moeielijk kunnen spreken. Wacht, ik zal eens even." Helmond is haastig de stoep opgegaan. Nu trekt hij behoedzaam aan de schel.
Het dichte en zachte, glad aanliggende vederenkleed biedt bij jongen en ouden minder verschil aan, dan er tusschen het zomer- en het winterkleed bestaat. De echte Pluvieren zijn de bedrijvigste van alle moerasvogels.
De zachte aanraking, hoe licht en kortstondig deze ook geweest was, scheen den ouden man nog bijgebleven te zijn. Hij was zich bewust van honderden geuren die hem toewuifden, elk in verband staand met honderden gedachten, en hoop en vreugde en zorgen die lang, lang vergeten waren. "Uw lip beeft," zeide de Geest. "En wat is dat daar op uw wang?"
Vervloekt zij Goodalricke, die mij dezen strik gespannen heeft! en dubbel vervloekt zij Albert de Malvoisin, die mij in mijn voornemen verhinderde, om den handschoen in het gezicht van den bijgeloovigen ouden dwaas te werpen, die eene zoo ongerijmde aanklacht tegen een zoo hooghartig en bekoorlijk schepsel aanhoorde!" "En wat baat thans uw razen of vleien?" antwoordde Rebekka.
"Weet gij wel, dominé," vroeg de gastheer, "dat ik nu een zoon van onzen ouden schoolkameraad Selldorf hier heb?" "Een jongen van Selldorf? Wel, wat zegt gij daar! Hoe is het dien eigenlijk gegaan?" "Hij heeft een groote scheikundige fabriek in Thüringen." "Zoo, en de jongen zal ?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek