United States or Micronesia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Waarom niet, Jongejuffrouw Eva?" "Die dingen zinken mij in het hart, Tom," antwoordde zij. "Zij zinken mij in het hart," herhaalde zij nog ernstiger. "Ik heb geen lust meer om te gaan rijden." En daarmede keerde zij zich om en ging weder in huis. Eenige dagen later kwam eene andere vrouw, in plaats van de oude Prue, de beschuitjes brengen. Ophelia was juist in de keuken. "Wel!" zeide Dina.
"Het kind is veel verbeterd," antwoordde Ophelia, "en ik heb groote hoop van haar. Maar Augustine," vervolgde zij, hare hand op zijnen arm leggende, "ik moet u nog iets vragen. Van wien zal dit kind wezen? Van u of van mij?" "Wel, ik heb haar immers aan u gegeven," antwoordde St. Clare. "Maar niet wettig. Ik zou willen dat zij wettig de mijne was," zeide Ophelia.
Op een ochtend, toen Ophelia druk aan hare huiselijke bezigheden was, hoorde zij beneden aan de trap de stem van St. Clare die haar riep: "Kom eens hier beneden, Nicht! Ik heb u iets te laten zien." "Wat is het?" zeide Ophelia, met haar werk in de hand afkomende. "Ik heb iets voor u gekocht kijk eens," zeide St.
"Het is waarlijk meer dan ik zeggen kan," antwoordde Ophelia. "Ik weet het ook niet," hervatte St. Clare. "De afschuwelijke wreedheden, die nu en dan in de couranten komen gelijk dat geval van Prue bij voorbeeld waaruit ontstaan zij? In vele gevallen uit eene langzame verharding aan beide zijden, daar de meester hoe langer hoe wreeder wordt, naarmate de slaaf harder wordt.
Hij scheen in diep gepeins verzonken en als het ware eene alleenspraak in muziek te houden. Na eenigen tijd trok hij eene der laden open, nam daaruit een oud muziekboek, welks bladen geel van ouderdom waren, en zag het door. "Dit was een boek van mijne moeder," zeide hij tot Ophelia, "en hier is haar schrift. Kom eens zien. Dit heeft zij zelve gearrangeerd uit Mozarts Requiem."
Wat zou hy opgeven als reden van z'n spoedige terugkomst. Onwillekeurig richtte hy z'n schreden naar de aschpoort. Het was z'n voornemen niet, Femke te bezoeken, volstrekt niet, waarlyk niet! Hy had z'n gekleurde Ophelia immers niet by zich? Ligt hierin niet 'n duidelyk bewys dat-i by 't verlaten van z'n woning niet aan Femke gedacht had?
Zij hebben dat heel dikwijls noodig, als er niemand is om hun voor te lezen." "Eva, ge zijt een wonderlijk kind," zeide hare moeder. "Nicht Ophelia heeft Topsy leeren lezen," vervolgde Eva. "Ja, en gij ziet hoeveel goed het haar doet. Topsy is de ergste die ik ooit gezien heb." "En daar is Mammy. Zij houdt zooveel van den Bijbel en wenschte wel dat zij lezen kon.
Clare verstrooid en nadenkend; en na de thee zette hij zich met Ophelia en Marie, allen bijna even stil, in de voorkamer. Marie nam op eene sofa onder een zijden muskieten gordijn haar gemak en was spoedig gerust in slaap. Ophelia zat stil te breien, St. Clare zette zich voor de piano en begon een zachte melodie te spelen, met accompagnement van seraphine.
"Hij moet dicht," zeide tante op een toon van een commandeerend generaal en stapte boven op het deksel; maar hoe het goed ook werd samengeperst, de koffer bleef nog een weinig gapen. "Ga hier eens op zitten, Eva," zeide Miss Ophelia onverschrokken. "Wat eens gegaan heeft kan ook weer gaan. Die koffer moet gesloten worden; dat mag niet anders."
Het was George Shelby, en om te doen begrijpen hoe hij daar kwam, moeten wij een eind in het verhaal teruggaan. De brief van Miss Ophelia aan Mevrouw Shelby was door een ongelukkig toeval een paar maanden aan een afgelegen postkantoor opgehouden, eer hij zijne bestemming bereikte; en natuurlijk was Tom vóór dien tijd reeds tusschen de afgelegen moerassen aan de Roode rivier uit het oog verloren.
Woord Van De Dag