Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Hier begint inderdaad het voorspel: ge bevindt u in eene woestijn, waarin zich de mensch toch woningen en dorpen heeft gebouwd en die langzaam en onwillig terugwijkt voor de vereenigde pogingen van den landbouwer en den os, te zamen gebogen onder hetzelfde juk, trekkende aan denzelfden ploeg.
Nu en dan daalde langzaam en onhoorbaar een goudgeel boomblad neer, kantelend om en om in de zoele lucht, als nam het onwillig afscheid van zijn zomerleven; en de stammen zelf schenen overtrokken met bronskleurig fluweel, zacht glanzend in het zonnelicht.
"Dan zult gij wél doen af te stappen en de plaats nader op te nemen," hernam de eerste. Nadat Casper het paard had doen stilstaan, en het de teugels over den kop geworpen had, voldeed hij nogmaals geeuwende en schier onwillig aan het verzoek, dat meer nog naar een bevel geleek.
"Die zal nader onderzocht worden," antwoordde de Fiskaal: "geef uw degen over en volg mij. Ik zie u niet voor onwillig aan, anders liet ik u knevelen, dat gij niet gaan kondet." "Dat zou zeker de beste manier zijn om iemand te doen voortmarcheeren," merkte Bleiswyk aan, die nooit zijn blijgeestigheid verloor. "Mijn goede vriend," vervolgde hij tegen Joan: "of liever mijn mislukte vijand!
Wel openden ook nu nog bij zijn tocht door Brabant de meeste steden, onder anderen ook Mechelen, voor hem hare poorten, doch zij deden dit half onwillig, en de hoofdstad Brussel weigerde onbewimpeld, zijne zaak te omhelzen.
Eerst bleef het dier nog onbewegelijk, maar gehoorzaamde ten laatste, schoon blijkbaar onwillig, aan de stem van zijn meester, trok den klauw terug en ging zich grommend op zekeren afstand nederleggen.
De hanen werden kalmer, het zonnetje rees langzaam hooger en verdreef met hare stralenbundels den dauw, die niet dan onwillig scheen op te trekken, de vogels fladderden van boom tot boom, en de bijtjes bewogen zich al gonzende van de eene bloem naar de andere. Hoor, daar was de melkboer reeds.
Mijn vrouw, niet weinig trotsch op zulk een paar, Hield dag aan dag op onze huisreis aan; Onwillig stemde ik toe; helaas! te vroeg Betraden wij een schip. 62 Wij waren pas een mijl van Epidamnum, Daar gaf de zee, den wind steeds onderdanig, Reeds teekens, boden van een bitt'ren nood, En dra was alle hoop voor ons vervlogen.
Ze vertelden thuis, dat Ida er nu altijd heel netjes uitzag en heel veel andere goede dingen meer. En toen kreeg Ida ook weer vriendinnetjes, waar ze mee wandelen kon, die haar op visite vroegen en die ook bij haar mochten komen. Ida schreide nu ook niet meer, omdat ze zulk eigenzinnig, onwillig goed had, dat haar het leven lastig maakte.
Hy hoort het neerklikken van den pal in 't braadspil. Elke tik van den yzeren tong die het terugloopen van den windenden cylinder belet, verkort den kabel die 't schip verbindt met anker en bodem. Het vaartuig sliert onwillig met flauwe bochten in de richting van de plek waar 't anker den grond vat.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek