Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
Hij ondersteunde, hoewel vergeefs, de zaak van Columbus zooveel in zijn vermogen was. De meerderheid gaf te kennen, dat het zoowel onwaar als kettersch was aan te nemen, dat er land zou te vinden zijn, als men van Europa naar 't Westen zeilde. Zulk een verslag werd door een vergadering van de geleerdste mannen nog maar vierhonderd jaren geleden uitgebracht.
Van alle kansen drongen de ridders op hem aan. "Dat is onwaar, Vianen!" riepen zij. "Trek die beleedigende woorden in. Ge zijt eerlijk overwonnen en er is volgens de tournooiwetten gestreden. Uwe beschuldiging is valsch!" "Wat? Durft ge mijne woorden in twijfel trekken, van mij, Vianen?
Zij zijn geworteld in diepzinnige waarheden, die beter gevoeld dan gezien worden en, hoe dom en onwaar zij ook in hun woordelijke vertolking zijn, in hun algemeene strekking kan men ze vertrouwen.
De walvisschen leven het liefst in de Noordelijke en Zuidelijke IJszeeën. Oude legenden zeggen zelfs, dat deze dieren de visschers tot op 28 kilometer van de Noordpool hebben gevoerd! Als het feit onwaar is, zal het toch eens waar worden, en vermoedelijk zullen de walvischvaarders bij het vervolgen van die dieren in de poolzeeën eenmaal de tot nog toe onbekende punten der aarde bereiken.
Ekholm, allen specialisten in zake Noordpoolonderzoek, het bericht voor onwaar te houden. The Territory of Papua, zoo wordt Britsch Nieuw Guinea, dat deel van het groote eiland, dat dus niet als het geheele Westen aan ons en niet als het Noordoosten aan Duitschland behoort, genoemd in de engelsche ambtelijke bescheiden.
"Ik zeg ook niet dat het onwaar is, maar de wilden weten er mede om te springen of gebruiken er misschien bijzonder hout voor, want meer dan eens heb ik mij op deze wijze van vuur willen voorzien, maar het is mij nooit gelukt. Ik beken dus gaarne, dat ik liever lucifers heb! Waar zijn mijn lucifers?"
Dit gedicht is door en door rhetorisch, onzuiver in zijn beeldspraak, en onwaar in de voorstelling; want in M.'s mond is het gewagen van de klanken van 't suizend loof, dat "opwekt om te bidden en te danken" een dichterlijke leugen. Evenals de gedichten van Bilderdijk en Da Costa wordt ook dit vers van M. gedragen door pathos en rythme.
"Wij vinden u in gezelschap van de moordenaars, die wij vervolgen!" "Gelooft gij dan, dat ik er bij geweest ben, toen zij u des nachts overvallen hebben?" "Neen! Old Shatterhand is geen paardendief: hij zou hen daarvan teruggehouden hebben." "Welnu, waarom behandelt gij mij dan nog als vijand?" "Omdat gij met hen meegereden zijt." "Neen, dat is onwaar. Zend een uwer lieden terug op ons spoor.
Ja zeker," aarzelt hij in hevigen tweestrijd: "dat is onwaar. Zeker Eva, hij liegt!" En dan eensklaps met half angstigen, half vernietigenden nadruk tot Kartenglimp, die reeds de deur was genaderd: "Schuldenaars zijn we allen; maar de een kan zijn schuld vereffenen, en de ander misschien in der eeuwigheid niet!"
En hij lei de hand zeer gemoedelijk op zijn gebrocheerd vest; "ik verklaar u op mijn woord van eer, dat al wat men daar misschien van fluistert onwaar is." Hij liet een korte geheimzinnige pauze volgen; daarna ging hij voort: "Ik mag de freule Constance heel gaarne; zij is waarlijk allercharmantst; maar ... ik heb geen plans, in 't geheel geen plans.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek