Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 5 mei 2025


Toen zij echter de reden van het gerucht vernamen, maakte hun onrust plaats voor uitbundig gelach. "Hoe nu, Gil Blas," zei een van hen, "je bent nauwelijks een paar uur bij ons en wil je ons nu reeds verlaten? Gij schijnt wel een vreeselijken afkeer te hebben van afzondering en ge moet er maar nooit aan denken Karthuizer monnik te worden.

De meisjes kakelen hun mooi Hebreeuwsch. Maar ik ben moe en bedroefd. Jeruzalem. Amsterdam. Zooveel wind en zee tusschen de beide steden. Zal ik te Jeruzalem mijn rust vinden? Ach, de rust en de onrust zijn niet in de steden, maar in onze ziel. En ook hier ben ik een diep-gekweld mensch. Deze zalige Sabbath eindigt. En dan? En dan?

"Wat beklaag ik u, mijnheer!" zei ik. "Een man als gij zijt verdiende een beteren zoon te hebben." Hij antwoordde: "Wat zal ik je zeggen, mijn vriend? God heeft mij zulk een troost willen onthouden. Onder de redenen tot klagen, die ik over Gaspard heb, is er voornamelijk een, die mij veel onrust geeft en dat is, zijn lust om mij te bestelen.

Toch waren de agenten van de Eeuw herhaaldelijk in groote onrust, minder voor zichzelf dan wel voor het millioen, dat aan hunne zorg was toevertrouwd. Of Kin-Fo door het mes van een boosdoener of door den dolk van Wang viel, was voor hen hetzelfde. De slag toch zou in ieder geval de maatschappij treffen. Kin-Fo was overigens niet minder goed gewapend en even vast besloten zich te verdedigen.

Hij dacht, dat bij wien dat gedaan had, wat de donna zeide, noch de pols noch het hart door de verduurde onrust alweer rustig kon slaan, en stil beginnend bij een der uiteinden van het logies begon hij bij allen de borst aan te raken, om te zien hoe die klopte. Hoewel ieder ander vast sliep, was dit niet het geval bij dengeen, die bij de koningin was geweest.

Daar lag dan dat geheimzinnig toppunt van het oude Europa, dat nimmer geheel zal worden vernietigd, en steeds zichzelf weer verjongt. Hoeveel andere landen en zeeën strekten zich uit, weer achter die hooge klippen. Hoeveel jacht en onrust van groote wereldsteden, hoeveel verborgen vrede en geluk op het stille land! Daar rees de Noordkaap voor ons op.

"Gek.... Nee!.... Maar wat is er?" vroeg ze. En ook in haar stem hoorde hij de onrust, den angst dat 't niet d

Zijn kalme, vriendelijke, gastvrije toon op het land beviel haar. Hier in de stad scheen hij bestendig in onrust en als het ware op de loer, alsof hij vreesde, dat iemand hem of hoofdzakelijk haar kon beleedigen. Ginds op het land gevoelde hij zich op zijn plaats, overijlde zich nooit en was nooit ledig.

Zijn hand is steeds uitgestrekt om te bedelen, zijn rug gebogen om te danken. Zoodra hij een muntstuk ziet, trilt zijn hart van onrust, tot het in zijn zak zit en wee hem, die niet op den vervaldag zijn pacht betaalt. Hij trouwde laat, en 't was beter geweest als hij 't nooit gedaan had. Van verdriet en vermoeienis stierf zijn vrouw. Nu dient zijn dochter bij vreemden.

In de stad zelve heerscht voortdurende onrust en gedrang; alles tiert en schreeuwt, koopt en verkoopt. Vroomheid en handelszaken trekken onafgebroken vreemden aan en Lha-sa is daardoor eene verzamelplaats voor menschen uit alle Aziatische volken geworden.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek