Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juli 2025
Daar in de zaal bevinden zich de gasten tusschen ontzaggelijke spiegels en schitterende kroonlampen: daar staat op een houten onderstel de prachtige vleugelpiano, die een ongehoorde som gekost heeft, en die op bedoelden avond nog kostbaarder was, omdat niemand haar bespeelde.
Maar hoe kwam het, dat hij, in de straat Chanvrerie gevallen, door den agent van politie aan den oever der Seine bij de brug der Invaliden was opgenomen? Iemand had hem uit de wijk der Hallen naar de Champs-Elysées gedragen. En op welke wijze? Door het riool. 't Was een ongehoorde opoffering! Iemand? Wie? 't Was die man, welken Marius zocht.
Ongehoorde menschenslachtingen, welke het zwaard niet zou hebben kunnen bewerkstelligen, zijn met behulp van de natuur tot stand gebracht, ik bedoel, door snelle overplantingen van geheele bevolkingen naar moordende luchtstreken. Afstootend en op-zich-zelf-staand schouwspel, zoo'n ver om zich grijpende werkzaamheid van den dood!
Daar had ik in mijn boosheid niet aan gedacht, lostornen, dat is het ware! Het angstige en verlegen gezicht van den kleermaker helderde weer op; maar hij kwam er toch niet zoo goed af, als hij gedacht had, want de Hadschi viel tegen hem uit: Kerel, ziet ge dan eindelijk in, wat ongehoorde domheid gij begaan hebt!
Toen Uilenspiegel de zaak uitgebracht had, zei het gemeen 's anderen daags, dat het een ongehoorde spotternij was, hun dien schreeuwer van een klokluider voor eenen heilige te doen doorgaan en te doen aanbidden. En velen werden ketters. En, hunne have meenemend, gingen zij het leger des prinsen versterken. Uilenspiegel keerde naar Luik terug. Onderweg zette hij zich te droomen in een bosch.
Het onregelmatige, het onverwachte, de verwonderlijke opening van den chaos, de mogelijke afglijding in een afgrond; dit behoorde tot de lagere streken, der muiters, der misdadigers, der ellendigen. Nu deinsde Javert terug en schrikte eensklaps voor deze ongehoorde verschijning: een afgrond boven zich. Hoe! men was van 't hoofd tot de voeten ontwapend; geheel en al van zijn stuk gebracht!
De Republiek was hem een guillotine bij schemeravond; het Keizerrijk een zwaard in de duisternis. Hij had er in gestaard, en waar hij niets dan een duisteren chaos verwachtte, had hij met een ongehoorde verrassing, aan angst en vrees gepaard, sterren zien fonkelen als Mirabeau, Vergniaud, Saint Just, Robespierre, Camille Desmoulins, Danton, en een zon zien verrijzen als Napoleon!
Het water kwam hem tot aan de oksels en hij voelde zich meer en meer zinken; nauwelijks kon hij zich in de diepe modder, waarin hij zich bevond, bewegen. De vastheid, die hem hield, was tevens een hindernis. Hij droeg Marius nog altijd en ging met ongehoorde inspanning verder; maar hij zonk steeds dieper. Hij had nog slechts het hoofd boven water, benevens zijn armen die Marius droegen.
ÆMILIUS. Neen, kom! eerwaardige Romein, en stell' Veeleer uw hand ons onzen keizer voor, Den keizer Lucius; want ik weet, met mij Roept elk, als ik: "Dat Lucius keizer zij!" Allen. Heil, Lucius, heil! heil, Rome's eed'le keizer! Gaat thans in 't rouwhuis van den ouden Titus, En sleur dien godvergeten Moor hierheen, Opdat een ongehoorde marteldood Als straf bepaald zij voor zijn gruw'lijk leven.
Zijne tegenstanders noemden hem echter ietwat verachtelijk: den burger, den democraat, die met de traditie en met al wat eerbiedwaardig was in hunne oogen wilde breken; ten einde dit te vervangen door de een of andere nieuwe en ongehoorde zaak, waarvan nog niet de proef was genomen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek