Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 mei 2025
Een luid gelach volgde op deze, op plechtigen toon uitgesproken rede. De Kodscha Bascha, wien Omar en Osko nu losgelaten hadden stond langzaam op, en legde zijn beide handen op de door Halef reeds nader beschreven plaats. Toen de kleine man in zijn nabijheid kwam, riep hij hem woedend toe: Schurk! Hondsvot! Wat hebt gij gedaan! Het lichaam van een overheidspersoon ontheiligd.
Omdat de vloer met matten belegd was, kon men ons moeilijk hooren aankomen terwijl wij nog in de ontvangkamer waren. Osko deed de aangeduide deur open en trad naar binnen. Wat wilt gij? hoorde ik Habulam verschrikt vragen. Op hetzelfde oogenblik schoof Omar mij naar binnen.
Wat ik gezien heb, Halef, dat was vooral uw smakelijk eten. Dat was een gevolg van mijn goed vertrouwen in uw voorgaan. Wat mijn Effendi eet, dat kan mij niet buiten den zevenden hemel houden, en ik vertrouw op uw stilzwijgendheid, dat gij aan Omar en Osko niet zult vertellen, dat uw oordeel bij mij even hoog staat als de wetten der heilige Khalifen.
Allah kerihm! gilde Habulam. Ik betaal zeshonderd piasters! Twee! kommandeerde Omar. De slag viel op den linker voet. Houd op, houd op! Ik geef achthonderd, negenhonderd, duizend piasters! Halef wierp mij een vragenden blik toe, en liet, op mijn knikken, den reeds opgeheven stok weer zakken, zeggende: Duizend? Heer, wat beveelt gij? Dat zal van Habulam afhangen, antwoordde ik.
Ik nam mijn berendooder, stond op en strompelde langs den muur tot aan het luik naast de deur. Omar moest het licht uitblazen, zoodat men mij van buiten af, niet goed zou kunnen zien. Ik trok het luik zachtjes open en keek naar buiten. Het had opgehouden met regenen, en de dag begon te lichten. Tegenover mij, slechts enkele passen van onzen toren af, leunden twee personen.
Komaan, dan willen wij de zoldering met het luik nader onderzoeken, zeide ik. Het zou kunnen zijn, dat ze het luik niet hadden gesloten. Maar, daar kunnen wij niet bij! Toen Omar op mijn schouders stond, ging het nog niet, bracht Osko tegen mijn voorstel in. Dan maken wij de pyramide nog hooger. Laat Halef op Omar's schouders gaan zitten. Misschien komen wij er dan.
Natuurlijk betuigden Osko en Omar mij hun groote vreugde over het welgelukken van mijn waterexpeditie, die in 't geheel niet op ons programma had gestaan. Dat had ik stellig het meeste noodig. Daarom steeg ik te paard en reed terug, juist toen ook de kleermaker den oever bereikt had. Wat hij nu verder ging doen, kon mij voorloopig onverschillig zijn.
Ik zal het hen zóó verzoeken, dat zij zich zullen haasten er aan te voldoen. Klim af, Halef, ik ga uw plaats innemen. Osko bukte weer langzaam tot op den grond. Omar steeg van zijn rug af en daarna sprong Halef van Omar's schouders. Rust nu eerst wat uit, zeide ik, want een inspanning is het toch altijd geweest. Ik ben zwaarder dan Halef en zal langer op u moeten blijven staan, dan hij.
Dat zeker niet, maar enkelen van hen kunnen langs de slang zich naar beneden hebben laten zakken en de ladder opgericht hebben. Hascha God beware! Dat moeten wij terstond gaan zien! In allerijl ging hij naar buiten. Omar en Osko hem achterna. Toen zij na enkele oogenblikken terug kwamen, keek Halef mij innig verdrietig aan en zeide: Ja, Sihdi, ze zijn weg. Ik ben boven geweest.
Boven ons was het goed dicht gemaakt, want anders zou het daglicht van boven ingekomen zijn. Osko en Omar hadden den draagstoel zoodanig neergezet, dat de schuifdeuren van de kap naar den Shoet gericht waren. Deze gaf aan de lantaren een dusdanige richting, dat het volle licht mij bescheen. Bij den ingang stond de slager. Dit alles had een avontuurlijke tint, maar spelde geen gevaar.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek