Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
En bij 't weggaan haalde hij, hartelijk aandringend, oom over om hem naar 't station te brengen, zich een beetje schamend later over die huichelarij, want 't was enkel om niet alleen te zijn in den stillen, zwarten buiten-nacht.
Die aanmerking, zoowel als dat verzoek om thee te schenken, getuigt dat hij Eva als "eigen", als een lid zijner familie wil beschouwen. Zijn vrouwtje vriendelijk toelonkend, zegt hij nu met eenige zelfoverwinning: "Je woudt oom zeker eens een heel lekker kopje schenken, niewaar Eva?"
Zie, zoo moet je het in 't generaal aanleggen, indien je komen wilt waar God je voor geschapen heeft, dat wil zeggen tot je ouden dag; en als je dat niet doet, en je nog gaat overschreeuwen erbij, dan, waarachtig, dan ben je je eigen revolver. August denkt er precies zoo over. Niewaar?" "Ik ben het zeer met oom eens Coba, dat je niet te veel van je krachten moet vergen."
Mijn oom begeleidde mij met zijne gebaren en woorden. Het was alsof wij een koor zongen! "O! welk eene reis! Welk eene vreemde reis! Den eenen vulkaan waren wij in, een anderen uitgekomen, en die andere lag meer dan twaalf honderd uur gaans van den Sneffels, van dat barre IJsland, dat op de grenzen der aarde ligt!
"Wat wilt ge dan?" vroeg hij. "Hebt ge niet Tristan, mijn neef, uitgekozen, om hier te blijven en u te behoeden tegen mogelijk gevaar?" "Zwijg over dien man!" riep Isolde met fonkelende oogen, "meent ge werkelijk, dat ik hem, den moordenaar van mijn oom, tot mijn beschermer zou kiezen?
Ook de Koningin had haar gehoord, en na dat Adonisfeest was Antonius door haar oom Arius in haar huis binnengeleid. Met al de warmte van zijn vurige, openhartige natuur had hij zijne bewondering voor haar uitgesproken, en zich een volgend maal ook doen vergezellen door zijn zoon Antyllus.
De twee vrienden namen afscheid en sloegen ieder een verschillenden weg in, die door een zonderlingen samenloop van omstandigheden hen beiden op dezelfde plaats terugbracht. "Zoo, heb je je oom niet thuis gevonden?" vroeg Marcel. "En was de oude Médicis er niet?" was Rodolphe's wedervraag. En zij barstten in lachen uit.
"Het is hier zeker heel rustig op den bodem van dezen put; maar die kalmte zelve heeft iets ontzettends." "Komaan!" riep mijn oom, "als gij nu reeds bang zijt, wat zal het dan later zijn? Wij zijn nog geen duim diep in den schoot der aarde doorgedrongen." "Wat wilt gij daarmede zeggen?" "Ik wil zeggen, dat wij nog pas den bodem van het eiland hebben bereikt!
"Zou er," vroeg ik Navarro, "nu oom en neef samen den staat besturen, geen gevaar kunnen bestaan, dat er jaloezie tusschen hen rees?" "Neen, want toen ze na den dood van den koning zoo handig hadden gemanoeuvreerd, dat ze het van al hun vijanden en mededingers wonnen, hebben ze de werkzaamheden zoo geregeld, dat ze daarin onafhankelijk van elkaar zijn.
Het was hier de plaats niet om beleefdheden met elkander te wisselen; oom Gaspard klom het eerst naar boven, ik volgde hem en de schoolmeester achter mij en na dezen, maar een heel eind achter hem, eenige werklieden, die zich bij ons gevoegd hadden. Nooit waren de veertig meters, welke de eerste van de tweede laag scheidden, met grootere snelheid afgelegd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek