United States or El Salvador ? Vote for the TOP Country of the Week !
Morgen morgen zal er een heerlijk leventje beginnen." 't Was morgen Nellie's broertjes en zusjes gingen naar school Nellie niet. Die was stilletjes de deur uitgegaan en haastte zich nu, om onder den feeënboom te komen. "Ik moet gauw wezen," dacht ze, "anders komt er zoo meteen eene boodschap van de school, waar Nellie blijft, en gaat Moeder mij zoeken." Daar was ze gelukkig, waar ze wezen wou.
Dadelijk sloeg ze met haar tooverstaf op den grond en fluisterde met een kloppend, half bang hartje: "Ik wensch me een mooi plekje ver van hier, waar ik rustig alles, wat ik wil, genieten kan." Daar op eens werd de hemel bewolkt en kwam er een dikke mist. Dichter en dichter werd de mist, 't was, of er een sluier voor Nellie's oogen hing die maakte, dat ze niet kon zien.
Nellie's geestdriftige woorden in Oost en West zijn hier door verschillende bladen opgenomen, en schrijft o.a. "de Echo" er een warm woord onder, voor ons de sympathie en medewerking vragend, van alle vrouwen in Indië. Het doet goed. De "Echo" plaatste evenals Nellie een woordje uit mijn brief in haar artikel en verzocht dien in zijn geheel of gedeeltelijk te mogen publiceeren.
Vader heeft de krant neergelegd en smult in een geurig kopje thee, en kleine Wim waggelt over den vloer en bedelt bij ieder om een hapje "boôm, boôm," wat boterham beduiden moet. Ja, 't was heel gezellig aan de ontbijttafel in Nellie's huis. Maar waar was Nellie zelf? Ja Nellie was er niet. Eén bordje stond te wachten, en dat was het bordje van Nellie. "Waar blijft Nellie?" vraagt Moeder.
Eens op een' Zaterdagavond 't was juist Nellie's beurt, om het brood naar 't arme huisgezin te brengen kwam ze niet ver van het arme huisje een van de arme kinderen tegen. Ze gaf het brood en toen ja toen bedacht ze iets moois. Ze opende vlug haar beursje, dat tegenwoordig ook al door het tooverstafje altijd gevuld was, en stopte den kleinen Jacob een' gulden in de hand.
En mondje dicht niemand mag weten, dat ik bij je geweest ben en je een tooverstafje gegeven heb." Toen de vriendelijke fee die woorden gezegd had, kwam er weer eene wolk voor Nellie's oogen: ze kon niets zien, en een oogenblik later was de fee weg, maar het zilveren tooverstafje was nog in de hand van Nellie. O, heerlijkheid! Wat zou nu haar eerste wensch zijn!
"Ik begrijp U niet," zei Nellie's moeder, "een groot present in geld en dat zou ik gegeven hebben? Maar ik heb niemand geld gegeven!" "Ja," zei de man, "gisteren, toen Jacob het brood kreeg, heeft eene van de jongejuffrouwen hem toch een' gulden gegeven." "Dat kan niet waar wezen," zei Nellie's moeder, "zooveel geld zou ik niet kunnen geven en mijne kinderen nog veel minder.
Woord Van De Dag