Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
Moest ook Negoro, evenzeer als allen, niet vurig wenschen zoo spoedig mogelijk aan de Amerikaansche kust te landen? Toen Dick Sand met Mevr. Weldon over het voorval sprak, kon ook zij, hoewel zijn wantrouwen in zekere mate deelende, geen aannemelijke drijfveer vinden voor 't geen van den kant van Negoro een misdadig overleg zou geweest zijn.
'k Heb daarom net nog tijd gehad om op mijn paard te springen en me uit de voeten te maken!" "'k Vat het!" antwoordde Negoro. "Toch zou 'k ze liever honderd mijlen dieper 't land in willen hebben!" "Men doet wat men kan, kameraad," antwoordde Harris. "Wat jou aangaat, die onze karavaan van de kust af, op den voet volgde, 't is maar goed dat je op een afstand gebleven bent. Ze roken je!
'k Heb dikwijls gedacht dat je misschien onaangenaamheden gehad hadt met de Engelsche kruisers en dat ze je opgehangen hadden!" "'t Heeft niet veel gescheeld, Harris." "'t Zal je nog wel eens gebeuren, Negoro." "'k Dankje zeer!" "Wat zal 'k je zeggen?" antwoordde Harris met wijsgeerige onverschilligheid, "'t is een van de kansen van 't vak!
Toen hij zich wederom bij den Amerikaan gevoegd had, deed hij hem evenwel plotseling de volgende vraag, die deze moeilijk had kunnen verwachten. "Hebt u van nacht geen Portugees ontmoet, mijnheer Harris, die zich Negoro noemde?" "Negoro?" antwoordde Harris op een toon van iemand die niet begrijpt wat men wil zeggen. "Wat is er dat voor een, die Negoro?"
Het in bussen bewaarde vleesch, de beschuit, het versche water met eenige druppels rum, waarvan Bat eenige flesschen gered had, maakten de menu van dezen maaltijd uit. Maar al nam Negoro er deel aan, toch mengde hij zich volstrekt niet in het gesprek, waarin over de maatregelen beraadslaagd werd, die in den toestand der schipbreukelingen zouden moeten genomen worden.
Welnu, mijn doel is bereikt, mevrouw Weldon en haar reisgenooten bevinden zich op 't oogenblik in 't binnenland van Afrika, waarheen ik ze wilde voeren!" "Maar nu," antwoordde Harris, "weten ze toch waar zij zijn!" "Wat is daar nu aan gelegen!" riep Negoro. "En welk plan heb je nu met die menschen?" vroeg Harris. "Welk plan!" antwoordde Negoro.....
Wat hier van zij, de hond toonde altijd dezelfde vijandschap tegen den kok en ongetwijfeld zou hij er niet best afgekomen zijn, zoo hij van den eenen kant geen hond geweest was die van zich af kon bijten en van den anderen kant niet beschermd werd door de sympathie van de geheele equipage. Negoro vermeed dus meer dan ooit zich in tegenwoordigheid van Dingo te bevinden.
Werkelijk liep Negoro met groote schreden heen en weder, keerde zich om, bekeek het strand en de steile kust, als iemand die tracht zich een of ander feit te herinneren. Kende hij dan dat land? Hij zou waarschijnlijk geweigerd hebben die vraag te beantwoorden als men hem haar gedaan had. Het beste was nog, zich niet met den ongezelligen mensch te bemoeien.
Negoro ging dadelijk naar het matrozen-verblijf terug, niet zonder dat hem een dreigend gebaar tegen den hond ontsnapt was. "Daar zit iets achter!" mompelde kapitein Hull, wien niets van dit kleine tooneel ontgaan was. "Maar, mijnheer," zei de leerling, "is het niet verwonderlijk dat een hond de letters kent van 't alphabet?" "Wel neen!" riep kleine Jack uit.
De zwarten waren er niet rouwig om dat zij van zijn tegenwoordigheid verlost waren, maar zooals Mevr. Weldon terecht gezegd had, hij was misschien nog meer in de verte dan dichtbij te vreezen! Maar hoe te verklaren dat Negoro zich geheel alleen in dat onbekende land ging wagen? Was hij misschien verdwaald, en trachtte hij in dien donkeren nacht te vergeefs den weg naar de grot te vinden? Mevr.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek