United States or Argentina ? Vote for the TOP Country of the Week !


"En op dat zelfde oogenblik, Negoro," antwoordde Harris, "heeft het toeval mij naar die plaats gevoerd om je te ontvangen en die brave menschen naar 't binnenland te geleiden. Zij meenden en konden niets anders meenen dan in Amerika te zijn, en 't is me niet moeielijk geweest hen deze provincie voor Beneden-Bolivia te doen houden, waarmede ze juist eenige overeenkomst heeft."

"Dat weet ik niet," antwoordde kapitein Huil. "Maar 't dunkt me waarschijnlijk dat hij een geleide van inlanders heeft moeten meenemen." Op dit oogenblik verliet Negoro het verblijf der matrozen en kwam aan dek.

Nu had er juist, terwijl hij sliep, in den nacht van den 13en op den 14en Maart weder iets bijzonders plaats. Tom en Bat waren achteruit, toen Negoro, die zich slechts zelden op dit gedeelte van het schip liet zien, op hen toekwam en zelfs een gesprek met hen scheen te willen aanknoopen; maar Tom en zijn zoon gaven hem geen antwoord.

"Ik zeg!...." antwoordde de kok, "dat er geen reglement is dat me verbiedt op het achterschip te wandelen!" "Welnu, ik maak dat reglement," antwoordde Dick Sand, "en nu verbied ik u achteruit te komen!" "Och kom!" antwoordde Negoro. De man, die zich zelf gewoonlijk zoo meester was, maakte een dreigende beweging.

Negoro had zoo even het matrozenverblijf verlaten en richtte zich naar de voorplecht, met het blijkbare doel om evenals de anderen, de manoeuvres van de walvischsloep gade te slaan. Dingo vloog op den kok toe, ten prooi aan de grootste, doch tevens aan de meest onverklaarbare woede. Negoro pakte een handspaak en nam een verdedigende houding aan.

"Of Negoro kende dit land niet," hernam Dick Sand, "en in dat geval had hij het grootste belang erbij ons niet uit het gezicht te verliezen...." "Of?...." zei Tom, die den leerling ontsteld aankeek. "Of," hernam Dick Sand, "hij kende het, en dan...." "Maar hoe zou Negoro dit land kennen? Hij is er nog nooit geweest!" "Nog nooit geweest!" mompelde Dick Sand.

Tot nog toe slechts met den neus op den grond, het gras of de struiken beruikende, zweeg hij, of deed hij een soort van klagend geblaf hooren, naar het scheen de uitdrukking van smart of van verdriet. Dien dag nu werd het geblaf van het zonderlinge dier weder luid klinkend, somtijds woedend, zooals het vroeger was, toen Negoro op het dek van den Pelgrim verscheen.