Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
Als tegen den nacht het fornuis was uitgedoofd, begaf Negoro zich naar zijn kooi achter in het verblijf der bemanning en sliep dadelijk in. Wij hebben reeds gezegd dat de equipage van den Pelgrim uit vijf matrozen en een leerling bestond. Deze vijftienjarige leerling was het kind van onbekende ouders.
Zelfs Negoro had gemeend zich bij het troepje te moeten voegen en zijn aandeel in den maaltijd te nemen, die gezamenlijk zou gehouden worden. Ongetwijfeld was het hem minder aangenaam voorgekomen zich alleen te wagen in het dichte woud, waar doorheen de bochtige rivier kronkelde. Het was één uur na den middag.
De kok echter had zich met een pook gewapend en sloeg daarmede het dier terug dat door eenige matrozen in bedwang werd gehouden. "Ken je dien hond?" vroeg kapitein Hull den kok. "Ik!" antwoordde Negoro, "'k heb hem nooit gezien!" "Dat is iets vreemds!" mompelde Dick Sand. Nog altijd wordt de slavenhandel in tropisch Afrika op groote schaal gedreven.
"Je moet niet 'misschien' zeggen," hernam Harris, "maar 'zeker'. Ik voor mij ben er zoo zeker van, alsof 'k mijn jongen vriend rendez-vous gegeven had aan de oevers van de Coanza!" "Welnu," antwoordde Negoro, "op marsch! Ik ken Dick Sand. Hij zal zich geen uur ophouden en we moeten hem vooruit zien te komen." "Op marsch, kameraad!"
De tweede reden was dat het kompas, geschonden door de schuldige hand van Negoro, slechts onnauwkeurige uitkomsten gaf, uitkomsten die Dick Sand, sedert het verlies van het tweede kompas, niet kon controleeren. Zoodat hij, meenende en moetende meenen dat de steven naar het oosten gekeerd was, werkelijk naar het zuid-oosten stevende! Het kompas werd steeds trouw door hem waargenomen.
"En dus, Harris," zeide Negoro, "heb je den kleinen troep van kapitein Sand, zooals zij dien leerling van vijftien jaar noemden, niet verder in Angola mee kunnen nemen!" "Neen, kameraad," antwoordde Harris "en 't verwondert me zelfs dat ik ze nog, honderd mijlen ver minstens, van de kust heb kunnen meetronen!
Maar van den anderen kant was zijn aandacht meer dan ooit opgewekt en vroeg hij zich af of er niet eenig verband bestond tusschen den val van Negoro en het breken van het eerste kompas. Wat was de kok daar komen doen? Had hij er misschien eenig belang bij dat het tweede kompas ook buiten dienst gesteld werd? Welk belang zou dat hebben kunnen zijn? Er was geen enkele reden voor te vinden.
Niet alleen zag hij niet meer, maar al had men hem aangeraakt of hard geknepen, zou hij waarschijnlijk niets gevoeld hebben. Hij zag dus de schaduw niet die over het dek gleed. Het was Negoro. Achteruit gekomen, plaatste de kok onder het kompashuisje een tamelijk zwaar voorwerp, dat hij in de hand hield.
Plotseling, op het oogenblik eener vreeselijke slingering, viel Negoro, en zou hij stellig in zee geslingerd zijn, zoo hij zich niet aan het kompasbuisje had vastgegrepen. Tom gaf een schreeuw, daar hij vreesde dat het kompas gebroken was. Dick Sand was in een oogenblik wakker, hoorde den kreet en vloog op het dek.
Weldon, niet om al het geld mede te nemen dat zich aan boord bevond, ongeveer vijfhonderd dollars. Het was waarlijk niet veel! Mevr. Weldon had een veel grootere som in haar bezit gehad, maar men vond ze niet terug. Wie anders dan Negoro had gezorgd de eerste bezoeker van het schip te zijn en wie anders dan hij had den geldvoorraad van kapitein Hull en van Mevr. Weldon geplunderd?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek