Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
Die luchtballon was niet bestemd, om nasporingen in de hoogste luchtlagen van den dampkring te bewerkstelligen. Hij werd ook niet Excelsior gedoopt, eene qualificatie, die maar al te zeer bij de burgers van Noord-Amerika gebruikelijk is. Neen! hij werd eenvoudig Go ahead genoemd, hetgeen "Vooruit" beteekend.
Hij maakte eene vage beweging met zijne vingers. Jules kan nauwelijks lezen, het is een schande! zei Amélie. En hij speelt zoo aardig! sprak Cecile. Ja, tante, ik onthoud het, ik vind het zoo op de piano ... Ach, ik kan eigenlijk niets. Ik heb het zoo maar uit mezelven, weet u. Maar dat is juist mooi! Neen, neen, je moet namen kennen, en stelsels en indeelingen. Dat moet je in alles.
Zeg mij, indien gij stierft, terwijl ik pogingen doe om de kwade hand van u te lichten, zoudt gij mij dit in het laatste oordeel verwijten? Zoudt gij dit op mijne ziel leggen?" "Och, neen, ik moet toch sterven, als gij mij niet verlost." "Is dit uw goed woord?" "Ja." De oude man keerde zich dan naar de benauwde vrouwen en sprak: "Wenscht gij allen, dat deze dochter verlost worde?
Hij geliet zich evenwel alsof hij niets gewaar was geworden, en sprak: "Werp dan, wat aarzelt gij? Bevangt u de vrees?" "Neen, neen," riep de Breton terwijl hij de teerlingen behendiglijk uit zijn handen liet rollen. "De kans kan verkeren ziet gij wel, twaalf!" Hierop wierp Jehan de teerlingen onachtzaam op de tafel.
»Neen, mijn nobele vriend! gij hebt gelijk en ik erken mijn ongelijk, ik wenschte alleen dat.... dat gij een weinigje van dat savoir faire hadt waarmee men...."
Dicht bij hem verhief zich de oude toren, en de witte klimrozen, wier ranken er tegen opklommen, blonken hem helder toe in de duisternis daarboven was het spel opgehouden. Maar neen, daar begon het opnieuw een sombere, zwaarmoedige melodie; hij kende den tekst: "Daar staat ook een mensch en ziet naar boven. En wringt zich de handen in bittere smart," Hoe meesterlijk werd dat voorgedragen!
"Derhalve, wat kan ik doen?" vroeg Karenin de schouders en de wenkbrauwen optrekkend. De herinnering aan de laatste overtreding zijner vrouw vertoornde hem zoodanig, dat hij weer koel en bezonnen werd als bij het begin van het gesprek. "Ik ben u voor uw deelneming zeer dankbaar, maar ik moet nu vertrekken," zeide hij en stond op. "Neen, wacht nog een weinig? Ge moogt haar niet te gronde richten.
LONA. Neen, dat geloof ik ook. Jullie maatschappij is er een van oude jonggezellen; jullie kijkt niet naar de vrouw. BERNICK. 't Is waar ... heel waar; en juist daarom ... ja, hoor, dat staat vast, Lona, je mag niet weer weggaan van Betty en mij. MEVR. BERNICK. Neen, Lona, je mag niet meer weg.
Gij moet niet maanden lang, onder dagelijks herhaalde weeklachten, mijner gedenken, gelijk de Egyptenaren doen, als een vriend van hen gescheiden is. Neen!
Maar denk je dat hij zich gewonnen gaf? Neen, hij bleef er bij; en pas toen ik je brieven voor den dag had gehaald en al de plaatsen waar je over vader schreef, vertaald had.... MEVR. ALVING. Toen...? OSWALD. Ja, toen moest hij van zelf wel toegeven dat hij op een dwaalspoor was; en toen hoorde ik de waarheid!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek