Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 oktober 2025
"Ze zal hem dan vanavond bij haar thuiskomst vinden en morgen komen. Morgen hebben we ook nog vuur. Want komen zal zij. Tot morgen dus." En in zijn hoekje sliep hij in. Op hetzelfde oogenblik, dat Marcel van haar droomde, verliet Musette het huis van madame Sidonie, bij wie zij tot zoo lang gebleven was.
"Arme Musette, ze was toch wel mooi en ze hield wel van me, niet waar, klein bouquetje, heeft haar hart het je niet gezegd, toen je bloemen in haar corsage prijkten? Arm, klein bouquetje, het is net alsof je om genade smeekt; nu ik schenk je die, maar onder voorwaarde, dat je niet meer met mij over haar praat, nooit, nooit meer!"
Bovendien spraken zij af, dat degene, die het eerst zijn geld krijgen zou, wachten moest tot bij de andere dezelfde blijde gebeurtenis plaats gehad zou hebben, om op die manier de inkoopen gemeenschappelijk te doen en de dames Mimi, Musette en Phémie gelijktijdig het genoegen te laten smaken zich "in een nieuwe huid te steken", zooals Schaunard het noemde.
Wij zijn verliefd op elkaar. Dat is zeker in den slaap gekomen." "Oho, in den slaap, neen, dat geloof ik zoo gauw niet. Maar waar is het bewijs, dat jullie van elkaar houdt? Je overdrijft misschien het gevaar." "Voor den duivel!" riep Marcel uit, "we kunnen elkaar niet uitstaan." "En kunnen niet buiten elkaar," voegde Musette eraan toe.
Lieve Marcel, breng mij naar een vriendin van me, die dicht bij jou wonen moet!" Toen zij den Pont Neuf overgingen, barstte Musette in een schaterlach uit. "Wat heb je?" vroeg Marcel. "Niets," antwoordde Musette; "ik bedenk me daar op eens, dat mijn vriendin verhuisd is. Zij woont tegenwoordig in Batignolles!"
"Maurice, ik wil naar Marcel gaan ..... en ik ga," zeide Musette, terwijl zij haar hoed opzette. "Verlaat me, als je wilt, maar ik kan niet anders: Marcel is de beste jongen van de wereld en de eenige, waar ik ooit van gehouden heb. Als zijn hart van goud geweest was, zou hij het hebben laten smelten, om er ringen van voor mij te laten maken.
"Wat zou jij gedaan hebben, als Musette teruggekomen was?" vroeg Rodolphe. "Als Musette in de kamer hiernaast was," antwoordde Marcel, "dan zou ik al een kwartier geleden niet meer in deze zijn." "Nou," zeide Rodolphe; "ik zal moediger zijn dan jij, ik blijf hier!" "Dat zullen we nog eens zien!" zeide Marcel, die reeds in bed lag; "ga jij ook naar bed?" "Zeker!" antwoordde Rodolphe.
"Lieve hemel!" dacht Rodolphe; "wat is nu beter, of je altijd te laten misleiden, omdat je geloofd hebt, of nooit te gelooven uit vrees altijd misleid te worden?" We hebben reeds verteld op welke wijze de schilder Marcel mademoiselle Musette had leeren kennen.
Niettegenstaande dit incident kwam het in Musette geen oogenblik op haar gasten in den steek te laten of de soirée af te zeggen.
Deze avondpartijen geleken op de meeste Parijsche soirées, met dit verschil, dat de gasten zich hier werkelijk amuseerden; wanneer er niet genoeg ruimte was, ging de een op den schoot van den ander zitten; en meermalen gebeurde het, dat twee uit hetzelfde glas dronken. "Breng hem maar mee," antwoordde Musette. Den avond nu, dat zij samen naar Musette zouden gaan, ging Rodolphe Marcel afhalen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek