United States or Kenya ? Vote for the TOP Country of the Week !


In Wouter's tyd namelyk, was de beschaving van deze soort duurder dan tegenwoordig, en abonnement was uitzondering. Zieje, zei m'nheer Motto, daar is 't boek, of wat je zou kunnen noemen: 't grootboek. Je verstaat toch 't boekhouden wel? Wouter was genoodzaakt te erkennen dat ook dit alweer behoorde onder de vele vakken die hy niet bestudeerd had.

De Weledele heer Motto had hem 'n onverstoorbare beleefdheid voorgeschreven, en zelfs betuigd dat deze eigenschap "in den handel 't voornaamste was."

De heer Motto trok de lade open, en scheen naar 'n "daalder" te zoeken, doch om deze of gene oorzaak vergenoegde hy zich voor deze keer met 'n "zest'half." Hy stelde Wouter's handelskennis op de proef, door hem optedragen 'n "schelling'" daarnaast te leggen in z'n verbeelding en zich dan met redenen bekleede rekenschap te geven van 't verschil.

Het Motto, op de keerzijde des titels of op den titel zelven geplaatst, was het gezegde van Aeneas Silvius of Paus Pius II: Een Fries weigert niet voor de Vrijheid zelfs in de dood te gaan.

N. mij weder met verwondering aanziende, doch daarop glimlachende, vervolgde hij: Wel, het is mogelijk, dat hij van plan was, die woorden als motto onder de schilderij te plaatsen, maar dat de dame dit niet heeft verkozen! Wel, wel! zeide mevrouw Van N. lachende, het is immers niet waar, wat gij daar van tante vertelt?

De tijd van het incidere ludum, waarvan mijn motto gesproken had , was met nadruk daar. Ik kon voortaan mijn instrument beter gebruiken. Sommige mijner vrienden beweren dat ik er sedert niet of weinig aan gehad heb; andere meenen dat het mij nog altijd goede diensten gedaan heeft. Zoo dit laatste het geval mocht zijn, blijft het met te meer nadruk: nec lusisse pudet.

"In de liefde is het beste nog niet goed genoeg! Kijk eens, hier!" Hij haalde een ring van zijn horlogeketting af. "Dien ring heeft mijn moeder altijd gedragen," zeide hij, "toen zij in de kist lag, nam ik dien van haar gerimpelde hand. Daarin staat geschreven: Eisch alles! Geef alles! Sinds dat oogenblik heb ik dat motto tot het mijne gemaakt. Het heft iemand op.

Doch een oogenblik daarna schudde hij weer droevig het hoofd. "Neen, wij kennen elkaar te goed," zei hij. "Omdat we familie van elkaar zijn, denkt zij aan geen liefde. En als 't geen volmaakte liefde wezen kan, dan heb ik maar liever in 't geheel niets." Oom Frans had tot motto: "Eisch alles! Geef alles!"

Zij is een toepassing van het wijze paedagogische woord van Goethe, dat wij als motto boven dit nummer plaatsen. Kitty

Ze schoven aan tafel, verwisselden hun zakdoeken voor servetten, en waren binnen tien minuten allen weer op streek. "Hopen en werken," dat is een mooi motto voor ons; laten w' eens zien, wie dat het best onthoudt. Ik zal als naar gewoonte naar Tante March gaan; maar o, wat zál ze zeuren!" zei Jo, die met vernieuwden moed van haar kopje zat te genieten.