Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
Zij glimlachte weemoedig. Herken je me niet meer? sprak zij, met hare stem van gedempt zilver. Hij knikte, onhandig iets mompelend, onhandig zijne hand uitstekend. Zij drukte die even zacht en ging voort, steeds met haar zacht geluid, dat was als een echo: Neem me niet kwalijk, dat ik je zoo aanspreek, maar ik zoû je gaarne iets willen zeggen.
De oude sergeant stond met verbazing naar hem te kijken, even het hoofd schuddend en in zich zelf mompelend: »'t Is toch een rare snuiter!"
De woede van mijnheer Benoît wakkerde aan tot een orkaan; en indien de meubelen niet zijn eigendom geweest waren, zou hij ongetwijfeld de pooten van een fauteuil stuk geslagen hebben. In plaats daarvan ging hij, bedreigingen mompelend, weg. "U vergeet uw geldzak!" riep Rodolphe hem achterna. "Wat een baantje!" mompelde de jonge man, toen hij alleen was. "Ik zou nog liever leeuwentemmer zijn."
Trouwens men kènde de »artisten«, en in Flora waren vergissingen uitgesloten, zooals die in het Concertgebouw plaats vonden, waar mijn buurman vóór hij insliep den cellist bekeek, en toen het programma, mompelend: »Mendelssohn.... Mendelssohn.... een mòf netuurlijk... dat zie-je zoo!« Zingen.
Jo zag en begreep den blik, wandelde verontwaardigd weg om wijn en bouillon te halen en sloeg de deur vrij hard achter zich toe, bij zichzelf mompelend: "Ik háát achtenswaardige, ferme jongelui met bruine oogen!" Nooit was er zoo'n vroolijke maaltijd op Kerstmis als dien dag. De vette kalkoen was een lust om te zien, toen Hanna hem opgevuld, heerlijk bruin gebraden en versierd binnen bracht.
Daar was in die zaal, die wij wel zoo indrukwekkend stil hebben gevonden met de roerlooze lijken die er te slapen lagen, 's avonds heel laat, als er nog maar weinigen zwijgend langs de doodenrijen gingen en uit de voorzaal zachtjes klonk het mompelend gepraat van de wachthebbende veldwachters, er was nu, zeg ik, in die zaal te veel onbewogen begrafenisstemming, te veel koud ceremonieel.
Zwart kwam hij er aan zetten, mompelend binnensmond en waggelgaande langs den weg, met zijn blikken koffieketeltje aan een touw over den rug, de pet scheef over zijn lang sluik haar en groezelig in zijn armoedige plunje, toen met twee volle emmers aan 't juk, dat ze over de schouders in den nek droeg, Anna Jansen hem bij de eerste huizen van Merkelbeek ontmoette. "Anneke" riep hij.
In 't Park bij de Plantage gekomen, zag hij een volksmenigte saamgehoopt, kijkend naar een groot vuur dat door eenige douanen werd gestookt. Pakken manufacturen, messen, scharen, horloges, van alles werd op den brandstapel geworpen, of het niet de minste waarde had. »'t Is verschrikkelijk! 't Is een schandaal!" hoorde hij mompelend om zich heen.
Zij staan mij voor den geest, zoo als zij nu eens in een dof en mompelend ijlen als verdiept waren en in stilte bezig met hunne visioenen, en dan met een kracht, die niemand hun meer zou hebben toegeschreven, zich in hun bed ophieven, om daarna weder ineen te krimpen als in dierlijken angst.
"Groote God!" kermde kapitein Davenport. "Dat maakt het bestaan van een schoener maar vijf jaren!" Hij schudde neerslachtig zijn hoofd, mompelend: "Kwaad water; kwaad water!" Ze gingen weer de kajuit binnen om de groote kaart te raadplegen, maar de vergiftige dampen dreven hen hoestend en hijgend weer aan dek. "Hier is het eiland Moerenhout."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek