United States or Chile ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ze hadden d'r hart te hoog gedragen. Overal nummer een. Als de zaken misloopen, mot je de tering naar de nering zetten. De vorige week waren ze nog in 't Concertgebouw geweest. Vroolijk as ze waren! En nou 'n smerig bankroet. Een makkelijke manier om je van je schuldeischers af te maken. Een geluk dat d'r geen kinderen waren. Wablief? Geen kinderen?
Toen Bernard dien Maandagmorgen weer op zijn ouden leeren kantoorstoel zat, voor zijn schrijftafel, die met stapeltjes paperassen en allerlei zakendingen dicht bedekt lag, toen hij daar weer zat te werken en te piekeren, kijkend nu en dan over al dien grijzigen rommel heen, in even-opkomend gesoes, naar buiten, naar de oude viezige straat in 't bleeke, vaag-schaduwende Octoberlicht, naar de zwarte raamgaten van de vaal-donkere overkanthuizen, die vol schenen te zijn van kil-spokerige duisternis, toen voelde hij in-eens een spitse spijt, dat hij dien vorigen dag, dien vrijen Zondag, niet beter gebruikt had, dat hij niet 's een poging gedaan had om Mimi te ontmoeten, 's middags bijvoorbeeld, in 't Concertgebouw of ergens anders, en al was 't maar één blik op te vangen, één zoo'n metaal-koel neer-huiverenden spotblik, één zoo'n blik van uitdagenden trotschen overmoed en geheim-perverse verlokking, één zoo'n blik van haar langs de verstandig pratende hoofden en achter de hulpelooze halzen van degelijke menschen, die geen dwaasheden doen.
Trouwens men kènde de »artisten«, en in Flora waren vergissingen uitgesloten, zooals die in het Concertgebouw plaats vonden, waar mijn buurman vóór hij insliep den cellist bekeek, en toen het programma, mompelend: »Mendelssohn.... Mendelssohn.... een mòf netuurlijk... dat zie-je zoo!« Zingen.
Daar het Concertgebouw nog al ver afligt, per rijtuig minstens een kwartier, moeten we ons gereed gaan maken. Waartoe. Ik wil eerst nog een pijp rooken. Dan wordt het beslist te laat! Onmogelijk, ik heb een bewijs om direkt door te rijden. Daar zou ik maar niet te zeer op vertrouwen. Ga gerust maar vooruit, ik heb nog wel den tijd. Ik ben gekleed en kan terstond den dirigeerstoel beklimmen.
In de reusachtige Albert Hall, in Kensington, worden Oratoria uitgevoerd door de leden van de Royal Choral Society; terwijl nog onlangs weer een groot nieuw concertgebouw, the Aeolian, werd geopend, waarin de beroemde Broadwood-concerten worden gegeven.
Ik heb het gezegd: wij bevolkten het Concertgebouw... nooit hebt ge het eerbiedwaardig monument zóó bekleed gezien, het was eene symphonie in grijs: het grijs der uniformen lag golvend uit over de parterre, als morgennevels op zee, en het bedekte met egale grauwheid de ruimte, die anders in zoovele nuances en schakeeringen prijkt: de plaatsen waar dweepende jongemeisjes hunnen Willem toejuichen, de zetels der heeren van Rees en Oyens en de zijstoelen der telaatkomers en quasi-dandineerenden.
Ze bleven nog wat rondboemelen in Haarlem, maar dineerden weer in Amsterdam, en 's avonds gingen ze naar 't concertgebouw, Bernard zag aldoor dat staan van Hendrik voor zich, en 't speet hem een beetje dat hij dien aangenamen allen-dag-vrind nu zou missen voortaan, maar hij was niet jaloersch. En de muziek vermooide zijn droomen.
Bij één onzer concerten in het Concertgebouw te Amsterdam, bezocht ik met Charles Lamoureux het Rijksmuseum. In één der zalen troffen wij twee orkest-leden aan, die zoo zeer onder den indruk schenen van #Rembrandt's# "Nachtwacht", dat zij ons niet opmerkten. Laten wij hen niet storen, fluisterde Lamoureux mij in.
...Indien de dag niet tot een vreemde herinnering vergaan was, aan duwen, Grieg, de gangen van het Concertgebouw, bier en slaap.
Eens, toen ik Gerrit ontmoette, groette ik hem met meer welwillendheid dan gevoelens van vriendschap. Kogelfleschjes, Quatta-reepen en Cats-boonen waren nog slechts vergeefelijke jeugdfouten in mijne oogen, en Zondags in het Concertgebouw herinnerde ik mij nauwelijks de aangename uren, die mijn militaire-ik daar eenmaal met zijne kameraden gesleten had.
Woord Van De Dag