Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
En zonder af te wachten of haar nichtje nog iets te zeggen had, opende zij de eikenhouten deur en trad de zaal binnen met een vriendelijk: "Well Missy, and how are you? "Dezen kant op," zei Cécile kortaf, terwijl ze even een trotsche beweging met haar hoofd maakte in de richting die Elsje gaan moest. "Wacht, ik zal je maar voorgaan.
Zij kan nog heel veel van u leeren. Kom Elsje, geef Missy een hand." "Call her Lizzie, please," viel Cécile in, op beslisten toon. "Welkom hier, Lizzie!" zei de gouvernante, Elsje's hand even in de hare houdend. "Ik hoop, wij zullen gauw zijn vrienden."
Zij weet niet dat zij weg is." "Dat is ten minste één geluk," zeide Cécile. "En Missy?" "Die zal mij wel gezelschap houden van nacht. Zij weet alles." "O, dus dan blijft u ten minste niet alleen, gelukkig. Nacht moedertje." "Nacht lieveling. Probeer je dan heusch om gauw in slaap te komen en je niet te angstig te maken over Elsje?" "Ik ben heelemaal niet angstig, mama.
"Maar mama, hij heeft immers verleden week nog gezegd dat zij nu heusch totaal beter was en dat ze alleen nog maar wat versterkt behoefde te worden. Zoo'n rustig tijdje met Missy alleen zal juist heel goed voor haar zijn. En in September gaan wij immers bij grootmama logeeren. Dan komt Lizzie dus toch buiten!" "Och Cilly, waarom blijf je dat arme kind nu toch altijd Lizzie noemen?
"Hè neen Missy, niet zoo'n boos gezicht zetten!" riep Cécile, terwijl ze naar de gouvernante toeging en haar zachte wang tegen de hare legde. "Toe, u ziet er veel gezelliger uit, als u zóó kijkt," vervolgde ze met haar arm om Missy's hals geslagen en smeekend en een beetje coquet tot haar opziende. "Kindje, kindje, wees toch zoo opgewonden niet!
»Panum, nossum quotditty hamminum da nobs, e missy nobs, debitty nossa si nos demittimissibus debetinebas nossimus e, ne, nos hem duckam in, in, in, temptationum, sed lilibery nos a ma ma ". Hier bracht een hevige slag de lo! die noodig was om den zin te voltooien, te voorschijn.
Ik wou dat u het maar wat minder waart. O, daar is Missy! Ik hoop dat dat nare wachten niet te lang zal behoeven te duren." Maar het wachten duurde wèl lang. Cécile was reeds een paar uur vast in slaap, mevrouw d'Ablong had de dienstboden naar bed gestuurd en Miss Piper en zijzelf begonnen hoe langer hoe ongeduldiger en ongeruster te worden, toen Frits eindelijk terug kwam.
"Neen, nu gaan we zeker met ons beiden. Arm kindje! Heeft je dat allemaal zoo gehinderd? Ik ben blij dat ik het weet; Elsje moet nu stil bij Missy blijven en als wij dan later allen samen bij grootmama zijn, ben jij weer heelemaal gezond en sterk, hoop ik. En dan zal langzamerhand alles wel beter gaan." "Bent u heusch niet boos op mij, moedertje?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek