United States or Syria ? Vote for the TOP Country of the Week !
Gij waart eertijds de weldoener mijner ouders, gij hebt mij geroepen om mij een laatst en hoog bewijs uwer genegenheid te geven. O, laat mij u zegenen, laat mij de dankbaarheid mijns harten voor u uitstorten!" Mijnheer Reimond aanschouwde droomend dit zoet maagdelijk wezen, dat door de uitdrukking eener diepgevoelde erkentenis scheen verlicht.
"Gij zijt een lasteraar: ik heb mijn lijf eerlijk in de strijd verweerd, en zo gij mij met verraderlijk geweld dit niet belette, zou ik u bewijzen dat ik geen naberouw heb." "Gij hebt het wapenteken van Frankrijk durven lasteren ..." "Ik heb de zwarte Leeuw mijns Vaderlands gewroken, en zou het nog doen.
Aan het hoofd harer beschouwingen plaatst zij dezen tekst: "Het huis mijns Vaders zal een huis des gebeds genaamd worden, maar gij hebt het tot een moordenaarskuil gemaakt"; en zegt dan, onder andere, het volgende: "De schoone dag der vrijheid, waarop eene groote natie geboren werd, is tot een dag van rouw en droefenis geworden, waarop wij onze hoofden met asch bestrooien moeten, en in bedevaart optrekken naar de graven dergenen, die ons een roemrijk en kostbaar erfdeel hebben achtergelaten, dat nu in onze regeeringskringen voor een schotel linzen wordt verkocht.
O mijn ongelukkige Hendrik! is het niet genoeg dat gij uwen God verliet? moet gij ook den Baäl nahoereeren? Ach! wel mag ik met Jacob zeggen: het is mijns zoons rok: een wild dier heeft hem verslonden!" "Dat niet: die gevangene is een Remonstrant, een.... maar neen, dat kan toch niet...." "Hoe!" zeide Raesfelt, een gestrengen blik op Joan werpende: "weet gij niet, wie en wat die gevangene is?"
Wat de dienstboden betrof, deze kregen Heynsz nooit te zien; want aan geen hunner werd de toegang tot mijns vaders studeervertrek vergund, dan bij de gelegenheid der maandelijksche schoonmaak: en alleen de gerechtsdienaar, die in de benedengang beidde, vermocht daar, schoon nooit dan na getikt te hebben, binnenkomen.
En nu dit hart mij mijns ondanks dwingt u te beminnen, moogt gij slechts daarvan kennis dragen en moet ik hard tegen u zijn, omdat het oogenblik, dat u aan mijne macht ontrooft, mij meteen alle hoop voor de toekomst ontneemt. Mijn woorden schijnen u raadsels toe; welaan! ik zal duidelijker spreken, Madzy Dekama! ik ben...."
Rolf had nog van alles te bezorgen voor het diner, Francis daarentegen beweerde, dat zij nu adem kon scheppen en dat zij nog een rustig half uurtje had te geven aan haar vriend Willibald, dien zij, zooals vroeger, gemeenzaam onder den arm nam, als ware hij de dame en zij de cavalier geweest; ik wilde mijns weegs gaan, maar zij riep mij toe dat de kapitein haar niets kon te zeggen hebben wat voor haar neef Leopold een geheim moest zijn.
Ik stelde my voor, zoo my eenmaal een leefgetijde van rust voorbehouden mocht zijn, my dan aan het doen van naauwkeurige waarneming omtrent dezen, vooral in de morgen en avondschemeringen, over te geven; ook de zonneschijf vlijtig te beschouwen, en wat daar nog onbemerkts op voorvallen mocht, na te gaan. Wat kon ik in de onrust mijns levens meer doen!
»Wij kinderen werden spoedig speelkameraden en goede vrienden, want onze ouders lieten de koningskinderen niet eerder met de lessen beginnen, dan nadat zij zich bij ons thuis gevoelden. Aan Arsinoë beviel dat goed, hoewel zij reeds lezen en schrijven kon; Cleopatra echter uitte menigmaal het verlangen om iets te hooren van de wijsheid mijns vaders, waarvan men haar veel verhaald had.
Uw edelmoedigheid, Mijnheer, zal tot het einde mijns levens in mijn boezem geschreven blijven; maar ik ben te oud om mij nog met een bedriegelijke hoop te strelen. Mijn rijk is uit zo wil het God!" "Gij kent mijn koninklijke broeder Philippe niet," hernam De Valois. "Het is waar, zijn daden getuigen tegen hem; maar ik verzeker u dat zijn hart zo edelmoedig is als dat van de beste ridder."
Woord Van De Dag