Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 mei 2025
Zuurkool met spek, snijboonen met worst, hutspot met wortelen en uien, dikke erwtensoep met varkenskluifjes en zulke schotels meer, mogen onze Hollandsche kelen strelen als wij 's winters een flinken tocht op schaatsen achter den rug hebben en bij onze Hollandsche oud-Indische gasten een aangename herinnering wekken aan moeders pappot, maar bij een temperatuur van 90 gr.
Een troubadour die naar Italië heeft moeten vluchten, gaat naar Genua en voelt zich weldadig verkwikt door elk windje dat van uit zijn land naar hem toe waait; onvermoeid blijft hij de mensen uitvragen en laat zijn oor strelen door elk woord van lof: »zulk een heerlik land kent niemand als dat tussen Rhône ligt en Vence, tussen de zee en Durance, niemand heeft zulk een heerlik leven als daar.
Een straal van toorn galmde in het enig oog van Deconinck, "Verachtlijk!" viel hij uit. "Dit weet God wie van beide, het volk of de verbasterde Leliaards verachtlijk zijn. Gij vergeet Vaderland en eer om als lafaards de vreemde meester te strelen; gij knielt met ootmoed voor een Vorst die de ondergang van Vlaanderen gezworen heeft en waarom toch?
Laat ons die troostende hoop omhelzen, mijn vriendin." "Voorzeker, Adolf, omhelzen wij die troostende gedachte, maar hoe toch strelen wij ons met een bedrieglijk vooruitzicht. Zal de Vorst der Fransen zijn omgekomen soldeniers niet wreken? Zal De Chatillon, onze bittere vijand, zijn wrede nicht Johanna niet opstoken?
"Ja, die bastaarden roepen heil Frankrijk; zij strelen de Vreemde, maar hen wacht ook iets, want toen ik mijn bijl met zoveel moeite sleep, heb ik hen niet vergeten!" "Ho neen, Mertyn, gij moogt het bloed uwer landgenoten niet vergieten. Deconinck heeft het verboden." "En Jan van Gistel, die laffe verrader, zal die blijven leven? Neen, bij mijn ziel!"
Vertoef nog een weinig, en laat je lieflike stem mijn oren strelen." »Nee, Dutulu, dat mag niet zijn," antwoordde het meisje; »ik moet me terugspoeden naar de kraal. Heb je zoëven niet zelf gezegd, dat als men ons hier vond, het jou dood en mijn schande zou betekenen? Kom, vaarwel! Moge er voorspoed op je weg wezen, en de dag spoedig aanbreken, dat je Deliah kunt voeren naar je hut."
Uw edelmoedigheid, Mijnheer, zal tot het einde mijns levens in mijn boezem geschreven blijven; maar ik ben te oud om mij nog met een bedriegelijke hoop te strelen. Mijn rijk is uit zo wil het God!" "Gij kent mijn koninklijke broeder Philippe niet," hernam De Valois. "Het is waar, zijn daden getuigen tegen hem; maar ik verzeker u dat zijn hart zo edelmoedig is als dat van de beste ridder."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek