Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juli 2025
Koffie is er niet, en van geroosterd brood kan geen sprake zijn, om de eenvoudige reden dat we in 't geheel geen brood hebben; maar wel kan ik den hofmeester verzoeken een kop thee met wat scheepsbeschuit en boter voor je klaar te zetten." "Welnu," hernam Jack, "gij zult me verplichten met me dat te bezorgen." "Hei daar!" riep Jolliffe een matroos toe, "laat Mesty eens hier komen."
Met het krieken van den dag stond Mesty op en Jack volgde hem spoedig; zij keken uit naar het gezelschap aan den wal, dat zich nog niet buiten de tent vertoonde. Eindelijk, toen Jack juist klaar was met zijn ontbijt, kwamen er een paar te voorschijn. Ze keken rond alsof ze ergens naar zochten en liepen vervolgens naar de plek, waar de boot had vastgelegen.
"Ja," antwoordde Jack, "'t zal heel wat moeite in hebben ons van den kapitein te verzekeren. Hoe krijgen we hem boven?" "Hem boven krijgen? O, dat zal best gaan." Mesty begon nu met een opgerolden kabel een vreeselijk misbaar op het dek te maken.
Een der zeelui nam nu den kijker, terwijl de anderen, die er bij stonden, van groote ontsteltenis blijk gaven. "Ja, 't is de Harpij," zei de matroos. "O, meneer Rustig, kunt gij ons niet vergeven?" vervolgde de man, terwijl hij met de overigen op de knieën viel. "Vertel om Godswil niet alles, meneer Rustig." Jack's gemoed werd week; hij zag om naar Mesty.
"Nu, meneer Biggs, hebt gij me goed begrepen, of verschuilt ge u soms achter uw bak?" "Ik zoek geen uitvluchten," antwoordde de bootsman, "en op Malta zullen we de zaak vereffenen." Na dit antwoord begaf Jack zich weer naar Mesty. "Massa Rustig, het gezicht van dien Easthupp bevalt me niet. Ik ga mee aan wal, om te zien of het wel eerlijk toegaat."
De Don en de dames betuigden hun dank, en gingen naar beneden om hun boeltje te pakken; Mesty wees twee man aan om hen te helpen en er op te letten, dat ze zich niet bezwaarden met klinkende munt, zoo die aan boord gevonden mocht worden. Gedurende den dag maakte de bemanning toebereidselen om onder zeil te gaan.
"Meneer Sawbridge verlangt, dat we terug zullen komen, Mesty." "Laat meneer Sawbridge zich met zijn eigen zaken bemoeien." antwoordde Mesty, wij hebben toch al die moeite van het laveeren niet voor niet gedaan." "Maar Mesty, we moeten de bevelen gehoorzamen." "Jawel, zoolang ze ons onder den duim hebben; maar nu moeten we doen wat we zelf willen.
Jammer maar dat kapitein Wilson nu juist voor een paar dagen afwezig is, maar ik zal bij hem wel alles voor je in orde brengen. Ik stel me voor je aansprakelijk, en gij gaat met de pakketboot, die morgenochtend uitzeilt, naar Engeland, en neemt voor alle zekerheid Mesty mee." "Hartelijk dank, Sir Thomas, ik ben u ten zeerste verplicht," antwoordde Jack. Vier-en-twintigste hoofdstuk.
Jack kreeg veel lust om met de handspaak te antwoorden, maar hij zag dat al de matrozen hun messen en pistolen in den gordel hadden steken en vond het dus verstandiger Mesty te raadplegen, die, om het nuttelooze van den weerstand, Jack aanried toe te geven, en er bijvoegde, dat de wijn maar hoe eer hoe beter opmoest, want zoolang die strekte zou er niets uitgericht worden.
De beide anderen werden wakker en wierpen hun bedekking af, maar ook zij werden ingerekend, zonder dat er bloed behoefde gestort te worden. "Wat nu gedaan, Mesty." "Nu het achterluik opengezet en opgepast zoodra er een boven komt wordt hij gekneveld; komen er geen meer boven, dan wachten we tot de dag aanbreekt en zien hoe het er mee staat."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek