Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
"Ik geloof het niet; maar trap die bot eens dood als je kan!" "Welke bot?" "Wel, die ik in de Maas smeet!" "Dat kan niet, dat beest is vrij en jij en krijgt je vischje nooit meer weerom!" antwoordde ik. "Dat 's niemendal, Huib! Als ik jou maar overtuigen kan, dat een matroos nooit eene goede landrot worden kan, dan heb ik er het heele zootje voor over!
Ook vergaten de photografen niet om de portretten van alle bewoners van het eiland, niemand uitgezonderd, te maken. "Dat vult!" zeide Pencroff. Den matroos deed het genoegen zijn eigen beeld, zoo getrouw weergegeven, tegen den muur van het Rotshuis te zien hangen, en hij stond gaarne daar tegenover stil, zooals hij voor de prachtigste winkels van Broadway zou gedaan hebben.
"En bovendien is er tusschen de knoopen een suikerachtige likeur, waaruit wij een geurigen drank kunnen bereiden." "Is dat alles?" vroeg de matroos. "Ja." "En wij kunnen het niet rooken?" "Neen, beste Pencroff, wij kunnen het niet rooken." Lang hadden Harbert en Pencroff niet naar een geschikte plaats voor den nacht te zoeken.
Ik zocht niet eens te weten te komen of de kapitein ons zou vergezellen; zelfs vermoedde ik dat geen matroos der equipage met ons mede zou gaan, en dat Ned Land de boot alléén zou moeten sturen.
Wat het ook zijn mocht, er was iets, dat zeiden het vermagerde gezicht en de bezorgde blik van de gezagvoerder. Op het zelfde oogenblik bemerkte de nieuw-aangekomene een flauwen niet te definieeren geur. Het leek van verbrand brood, maar toch weer anders. Nieuwsgierig keek hij om zich heen. Twintig voet verder was een moe-uitziend matroos bezig het dek te breeuwen.
Hij is nu al luitenant aan boord van Boudewijn Hendriksz. den Ammiraal. Als Witte zoo voortgaat dan ..." "o, Kapitein, toen ik als knaap afscheid van hem nam, zeî hij: "Als ik zeeman word dan moet ik ook Ammiraal worden!" Dat zeî hij en ... God, God, gij allen gaat mij vooruit en ik, ik blijf, die ik ben, een arm, arm matroos!" Ik barstte in tranen uit. "Wat niet is kan nog worden, Huib!
"Bovendien is de draad gebroken," voegde Harbert er bij, terwijl hij de twee uiteinden van het ijzerdraad, die met geweld vernield waren, beschouwde. "Is het nog pas gebeurd?" vroeg Cyrus Smith. "Ja," antwoordde Harbert, "nog korten tijd geleden heeft het plaats gehad." "Naar de kraal! naar de kraal!" riep de matroos. De kolonisten waren toen juist halfweg.
"Hier," antwoordde de ingenieur, en wees den matroos een vrij groote holte, waar de wand stellig minder dik moest wezen. Pencroff deed een fermen houw in de rots, en een half uur lang liet hij, bij het licht der toortsen, de stukken rotsblok om zich heen vliegen. De rots schitterde onder zijn houweel. Nab loste hem af en daarna Gideon Spilett.
De arme matroos was uitgeput: ik hield mij, rondom hem blijvende zwemmen, zooveel mogelijk vrij in mijne bewegingen, alleen helpende, als hij dreigde te zinken; doch op het laatst, ziende dat hij reddeloos verloren was en wij samen reeds vrij diep onder de oppervlakte waren geraakt, kon ik niet anders dan hem aan zijn lot overlaten; ik zette mijne voeten op zijne schouders tot steun om zelf weer boven te kunnen komen en werd, doodelijk vermoeid en flauw van de inspanning, een halve minuut later, nog even bijtijds door eene sloep opgevischt.
Ik heb voor God gezworen: ik verbreek mijnen eed, mijn man, mijn arme man! dikwijls ben ik gekomen zonder u te durven naderen; eindelijk stond de matroos het mij toe: ik verbond uwe wond, gij herkendet mij niet; maar ik heb u genezen, wees niet grammoedig, man!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek