Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 mei 2025
Mars, die naar buiten getreden was, om den omtrek van Castle-House te verkennen, kwam in dit oogenblik terug. »Het is tijd!" zei hij. Gilbert keek hem als wezenloos aan. Hij was met zijne gedachten elders. »Het is tijd om te vertrekken," herhaalde Mars. »Ja, Gilbert," hernam James Burbank. »Het is tijd; draal dus niet. Vertrek..." »Vader!..." »Geen verteederingen, mijn zoon!
»Ja, hier zijn wij!" antwoordde de jeugdige marine-officier op dien kreet. »Ja, hier zijn wij!" herhaalde Mars even uitdagend. »Revolver en sabel in de hand, Mars!" »En er op in, ja master Gib!" Maar.... twee tegen dertig! Was die strijd mogelijk? In een ondeelbaar oogenblik hadden drie of vier sloepen de giek aan boord geklampt. Eenige schoten knalden.
»Ja!... U!..." riepen master James Burbank, Gilbert Burbank en Mars, die zich niet meer bedwingen konden, tegelijkertijd uit. »En waarom zou ik dat gedaan hebben," hernam Texar, »en niet iemand anders?" »Omdat gij er belang bij hadt die misdaad te bedrijven," antwoordde de voorzitter van den krijgsraad. »Maar welk belang?" »Welk belang?"
De jeugdige zeeofficier greep toen zijn makker bij den arm en was op het punt hem de verklaring van zijne plotselinge handelwijze te vragen, toen Mars met den arm naar het gebladerte wees en op een beweegbaar punt duidde, dat zich op het minst donkere gedeelte van de wateroppervlakte vertoonde. »Wat is dat?" vroeg hij zoo zacht mogelijk aan het oor van zijn makker.
In zekeren zin zou het snedig antwoord van dien leerling door de meeste aardbewoners kunnen gegeven worden. Terwijl op de Aarde en op de planeet Mars de groote vastelanden op het noordelijk halfrond liggen, is dit bij de maan op het zuidelijke 't geval. Die vaste landen zijn niet zoo scherp en regelmatig begrensd als met Zuid-Amerika, Afrika en het Indisch schiereiland het geval is.
Hij was blijven stilstaan en wierp nog een uitvorschenden blik onder het hooge geboomte. Hij steeg toen in de sloep en was op het punt om het bevel te geven om van den wal te steken, toen hem plotseling Mars met een gebaar weerhield. De mesties bleef roerloos staan, spitste de ooren en luisterde.
Zermah had tot broeder dien heldhaftigen slaaf, Robert Small genaamd, die vier maanden later in de baai zelve van Charlestown aan de geconfedereerden een stoomscheepje, bewapend met twee kanonnen, zou ontnemen, om het als hulde aan de federalistische vloot aan te bieden. Zermah was dus van goed ras; maar Mars ook.
't Scheen hem zelfs, dat deze oude synicus hem in 't voorbijhinken een broederlijken, vroolijken lonk had toegeworpen, alsof een toeval veroorzaakt had, dat zij in verstandhouding waren gekomen en samen een gemeenschappelijk fortuintje hadden gehad. Waarom was dit fragment van Mars zoo tevreden? Wat was tusschen het houtenbeen en den andere gebeurd?
Daar zouden zij dan wachten tot de dag aanbrak. Zij zouden dan seinen geven aan de meest nabij geankerde kanonneerboot, en werden die niet bespeurd.... »Welnu," sprak Mars, »dan springen wij in de rivier en zwemmen naar de ankerplaats. Niets eenvoudiger dan dat!" Zeker was het eenvoudig, maar de uitvoering?
Hij was vast besloten het spoor van Texar te volgen en zou, wanneer hij hem weervond, hem wel noodzaken zijn geheim te openbaren, al zou hij hem door pijniging of door andere gewelddadigheden dat ontrukken. »Gij hebt gelijk, Mars," antwoordde Gilbert Burbank, wien de mesties zijne voornemens mededeelde. »Gij hebt gelijk, Mars.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek