Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 mei 2025
En om niets te verzuimen, zend ik tevens aan de goede Zermah de meest liefderijke groeten van haren echtgenoot, van mijn braven en toegenegen Mars. »Wij beiden zijn zoo gezond mogelijk en lijden slechts aan eene gemeenschappelijke kwaal, namelijk aan de begeerte om bij ulieden te zijn!
»Wij moeten thans op het kompas marcheeren, vader," antwoordde de officier. »Hoe uitgebreid en hoe dicht dit woud ook moge wezen, is het onmogelijk dat wij daarin verdwalen." »Welnu, voorwaarts dan, master Gib!" riep Mars uit, die vooral gedurende de halten en rusttijden ongeduldig en onrustig was. »Welnu, voorwaarts en dat God ons geleide!"
Wie weet; misschien hield Mars geheel onbewust naar dien kant aan, alsof hij onder den invloed eener onweerstaanbare aantrekkingskracht stond. Toch moest dat gevloekte oord gemeden worden, omdat het te voorzien was, dat de toegangen tot die havenplaats in de gegeven tijdsomstandigheden beter bewaakt zouden zijn dan eenig ander gedeelte van de Sint John. »Recht vooruit, Mars!
Wanneer hulp van buiten zoude komen opdagen, dan kon die niet anders komen dan van master James Burbank, wanneer die in zijne handelingen onbelemmerd zoude zijn, en van Mars, wanneer de mesties vernemen zoude, onder welke omstandigheden zijne echtgenoote verdwenen was.
»Welnu, als wij het vaartuig niet meer vlot kunnen krijgen, dan zullen wij ontschepen, om den tocht verder voort te zetten. Mij dunkt, dat het wel waard is om geprobeerd te worden. Zeg, wat denkt gij er van?" »Ik deel uwe meening volkomen, master Gilbert," antwoordde Mars. »Wij zullen het beproeven." En inderdaad, in de omstandigheden waarin men zich bevond, kon niet beter besloten worden.
»Kijk, dat is een vijver, dien ik niet ken," merkte Mars op, die opstond en zich uitrekte, om den toestand en de richting der oevers verderop van dien inham waar te nemen. »Wij zullen hem doorzoeken," antwoordde Gilbert. »Hij moet in gemeenschap staan met de riomeertjes, die dit gedeelte van de lagune vormen.
»God verhoore je, mijn Gilbert!" bad mevrouw Burbank; terwijl zij het hoofd van haren zoon in hare handen omklemd hield en hem in de heldere oogen keek. »Ja, moeder, wij zullen weldra allen vereenigd zijn!... Gij zult uwe gezondheid herwinnen!... En wat mij betreft, vrees voor mij niets!... Niemand dan Mars en ik weten dat wij hierheen gekomen zijn!..."
Daarna fladderde het van de twee minarets van het Trocadero tot aan den metalen toren op het Champ de Mars, welks overgroote reflector de geheele hoofdstad met electrisch licht overstroomde. Die luchtwandeling, dat nachtelijk flaneeren duurde ongeveer een uur. Het was als een rustpunt in den dampkring, alvorens de eindelooze reis te hervatten.
»Hij en master Burbank zitten gevangen," antwoordde het jonge meisje. »O, Mars, red hen, red den zoon, red den vader!" »Dat zullen wij doen!" riep de mesties. En zich naar het detachement wendende, sleepte hij de manschappen mede met den kreet: »Naar de gevangenis!... Naar de gevangenis!"
Die verklaring liet niet op zich wachten. »Wat is er, Gilbert?..." vroeg master James Burbank. »Shut!" waarschuwden de officier en Mars tot stilte. »Maar wat hebt gij ontdekt?" vroeg James Burbank met gedempte stem. »Een kampement onder de boomen opgeslagen en waarvan de vuren duidelijk zichtbaar zijn." »Ver hier vandaan verwijderd?..." vroeg Edward Carrol. »Op honderd passen ternauwernood."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek