Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 oktober 2025
Eén was er die z'n angst durfde uiten en gilde: "Ich will nicht sterben! Ich bin jùng. Ich will leben! Hilf, Vater! Hilf, Mutter!" En vader zei: "Sei ein Mann!" En moeder: "Sei ein Held!" Maar er waren ook andere moeders, die gek werden van angst om d'r jongens. Eene had zes zoons verloren. Toen de zevende ging, bijna een kind nog weigerde ze hem af te staan.
't Is jenever.« »Geeft u de kinderen jenever, juffrouw Mann?« vroeg Bumble, en zijn oogen volgden het interessante mengproces. »Ja, meneer, al is 't nog zoo duur,« antwoordde de kinderverzorgster. »Ik kan ze niet voor m'n eigen oogen zien lijden, ziet u meneer.« »Nee,« viel Mr. Bumble bij, »nee, dat zou u niet kunnen.
Ik en twee armen uit ons huis, juffrouw Mann! Er is een zaak te behandelen over een gift en de Regenten hebben mij aangewezen mij, juffrouw Mann om in betrekking tot die zaak te getuigen vóór de driemaandelijksche zitting in Clerkenwell. En ik vraag mij ernstig af,« voegde Mr.
Juffrouw Mann, die niet goed wist, waar de bode heen wilde, hief 't hoofd op met een blik van begrijpen en zuchtte. »Ja! U mag wel zuchten, juffrouw Mann!« zei de bode.
Honger en pas-ondergane mishandelingen zijn goede hulpen als men schreien wil; en dus schreide Oliver heel natuurlijk. Juffrouw Mann gaf hem duizend zoenen en.... een boterham, waar Oliver veel meer behoefte aan had. Anders zou hij bij zijn komst in het armhuis al te hongerig blijken. Met de snee brood in zijn hand en 't bruin lakensche armen-mutsje op 't hoofd, verliet Oliver met Mr.
Zou men dan zeggen: "Die gevallen zijn zeldzaam en geene proeven van het algemeen gebruik?" Deze onrechtvaardigheid is onafscheidelijk van het stelsel der slavernij: het eene kan niet zonder het andere bestaan. Wij deelen het volgende uittreksel mede uit de rede van Mr. Horace Mann, een der advocaten van de verweerders in dat proces.
Nu zij zag, dat zij goed had gedaan, zuchtte juffrouw Mann nog eens, klaarblijkelijk tot voldoening van den publieken persoon; deze onderdrukte een zelfvoldanen glimlach door strak naar zijn steek te kijken en zeide: »Juffrouw Mann, ik ga naar Londen.« »Lieve hemel, mijnheer Bumble!« riep juffrouw Mann, achteruitdeinzend. »Naar Londen, juffrouw,« hernam de bode onbewogen, »met de diligence.
Behalve natuurlijk de twee, die verleden week gestorven zijn. En kleine Dick.« »Is die jongen nog niet beter?« vroeg Mr. Bumble. Juffrouw Mann schudde het hoofd. »'t Is een slechte, ziekelijke, koppige weesjongen,« zei Mr. Bumble boos. »Waar is hij?« »Ik zal hem binnen een minuut hier brengen,« antwoordde juffrouw Mann. »Dick! kom hier!« Na eenig geroep werd Dick gevonden.
En bond in. »Goed, goed, juffrouw Mann,« hernam hij op kalmer toon, »'t zal wel zoo zijn als u zegt; 't zal wel zoo zijn. Ga voor, juffrouw Mann, want ik kom voor zaken en heb iets met u te bespreken.« Juffrouw Mann liet den bode in een klein spreekkamertje met een steenen vloer, zette een stoel voor hem neer en legde gedienstig zijn driekanten steek en zijn wandelstok op de tafel vóór hem. Mr.
Ik dacht dat de armen altijd met een kar gingen?« »Als ze ziek zijn, juffrouw Mann,« zei de bode. »De zieke armen leggen we op open karren in den regen, om te zorgen, dat ze geen kou vatten.« »O!« zei juffrouw Mann. »De diligence, die weer terugkomt, neemt deze twee mee voor weinig geld,« zei Mr.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek