Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 3 juni 2025


"Neen Charles, zelfs de meiden weten het niet, want, Sientje kon niet begrijpen dat die man, zooals ze zeide, van nacht hier logeeren moest." "En 't is ook aan jou, Emilie, om te zorgen dat het geheim blijft! Gelukkig! morgen gaat hij al vroeg op 't pad om niet voor 's namiddags terug te komen; dán naar mijn kamer en den volgenden dag, coute qui coute zal hij de reis weer aannemen.

"Dat is eene wonderlijke zaak, zegt de oude heer. "Wat doet de raadsheer Herse in mijne keuken? 'k Mag anders den man wel lijden, Netje; hij is een pleizierig man, maar hij steekt zijn' neus in iedere beuzeling, en iets verstandigs is daardoor van zijn leven niet voor den dag gekomen. Zeg eens, Netje, wie van de meiden houdt ge wel voor de verstandigste?" "Weber, wat praat je toch?

Annie zei, om te sussen, dat het best 's middags even gebeuren kon, maar daar gaf haar moeder niet eens antwoord op..., ze ging telkens opnieuw kloppen en roepen.... Eindelijk kwam er heelemaal geen antwoord meer..., en daar mevrouw de Boogh geen schandaal in huis wou maken, kon ze de spanning van haar ergernis enkel temperen door ál maar hatelijk te zijn tegen Annie en de meiden.

Zij dansten, reciteerden, bewogen, zongen.... A-a-a-ah! bewonderden de gladiatoren, de soldaten, de meiden, de Gallen, de matrozen, de kooplui. Dat zijn de tweelingen van Crispina, fluisterde Fabulla, die hen pr

Ook de meiden en Gerard waren in de vestibule en hunne angstige gezichten klaarden een weinig op, terwijl zij zich fluisterend in de keuken terugtrokken. Frans kwam met Henk de eetkamer in. Wees maar niet bang, mevrouw; waarlijk, het is voor het oogenblik geschikt. Eline was door- en doornat, maar Jeanne heeft haar goed verzorgd.

De meiden, de knechts waren naar bed, het geheele huis was donker. In Eline's zitkamer echter brandde het gas, waaraan zij niet meer gedacht had.

De straatjongens waren verdwenen en voor het lange, lage huis van den leno, Taurus met den stierennek, keken de gekapte meiden even uit maar zetten zich niet op hare gewone plaatsen langs den muur naam, prijs, opschrift boven zich te kijk en te huur, voor een nacht. Het was te gek met dien regen daar te gaan zitten.

En nu, alsjeblieft kalmte! vervolgde hij, terwijl hij zijn stem verhief en gebiedend in het rond zag. De vermaning was noodig. De drie jongens, de vijf meiden, die als kameniers dienst deden, liepen in het, met allerlei accessoires opgevulde, vertrek elkaâr in den weg, lachende, gillende, de grootste wanorde veroorzakend.

Ik dacht aan al de ontelbare meiden, aan al die blonde, die bruine en die zwarte, aan al die magere en al die dikke maar steeds flinke en jonge, die in den loop der jaren bij hem in dienst waren gekomen en telkens na een poos weer waren weggegaan, en eensklaps voelde ik in hem den ouden scharrelaar, die hij in 't geniep zijn levenlang geweest was en wellicht nog zou gebleven zijn, als niet het onvoorziene toeval van den oorlog en zijn schrikvlucht hem voor een gedwongen keus en oplossing gesteld had.

De boer van de Waterschrans had 's Zaterdags zijn laatsten wagen hooi binnengehaald, en nu 's Zondags, was het daarom wafelenfeest met gesuikerd bier. Pallieter was er bij met Marieke, en zat met de knechten, de meiden en de familie rond de groote ronde tafel. De deuren en vensters van het huis stonden wagenwijd open voor de hitte.

Woord Van De Dag

zingenden

Anderen Op Zoek