Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
En ze luisterden naar de geruchten, verre. De koude wind was gevallen en 't werd nu een aangename, heldere lucht, dikke en gezond om te ademen. De hemel zat vol sterren en de mane blonk lijk geschuurd koper. 't Gaat herbeginnen vriezen, de sneeuw is weggevaagd, dachten zij. Ze reden door 't bosselke gerust en betrouwend op hunne sterke leden, onbeschroomd.
Velen van zijn landgenooten luisterden naar hem. Ze werden volgelingen van Waldus, en naar hem Waldenzen genoemd. Deze menschen wisten nu veel meer van den Bijbel dan de priesters, en leidden zulk een vroom en eenvoudig, matig en werkzaam leven, dat zelfs hun vijanden hen prijzen moesten. Want vijanden kregen ze in overvloed.
Toen zij dien klank hadden gehoord, werd 't leven duisternis, en zij luisterden naar den nacht, begrijpend, wat hen scheidde. Zoo geschiedde het, dat ze elkander eens op een eenzamen weg ontmoetten het was tijdens de jacht, en zij beiden waren afgedwaald en toch spraken ze niet. Angstig waren ze.
Eene dergelijke meening omtrent het schoone of zwakkere geslacht bij barbaren, is eveneens iets zeer ongewoons; het was iets, dat de Duitschers bijzonder kenmerkte. Zelfs te midden der hitte van twisten en oorlogen, luisterden zij naar hunne vrouwen.
Zij ontvingen hem vriendelijk, luisterden naar zijn woorden, en hij slaagde zoo goed, dat hun vrees week, en er nog vóór het vallen van den avond zestien kano's vol inboorlingen om de schepen kwamen liggen. Zij brachten katoenen garen mee, dat ze verkoopen wilden; maar Columbus zocht te vergeefs naar goud. Niet het kleinste gouden sieraad was te zien.
Antoine ploos zijn geitenbaardje, zijn gelaat stond ernstig en zijn woorden klonken beslist en doctoraal. Het was verbazend vreemd voor Snepvangers en Craen die gretig luisterden, wat de dames niet deden. Marieken knikte telkens alsof zij het fijne van de zaak verstond. De zon wordt kleiner, verzekerde eens Antoine. Maar jongen wat ge nu zegt, schuddebolde zijn vader.
Als het geen geknabbel van tanden was, kon het niets anders zijn dan een gekrabbel van klauwen of nagels! »Frrrr! Frrrr!" deden Craig en Fry. Maar het geraas hield niet op. De twee agenten kwamen naderbij en luisterden met ingehouden adem. Het gekrab kwam stellig uit een der bovenste doodkisten. »Ze zullen toch geen schijndooden Chinees in een van de kisten gepakt hebben?" vroeg Craig.
Beiden luisterden dus aandachtig en bogen zich voorover, om de oorschelp zoo nabij mogelijk aan de wateroppervlakte te brengen. Hun zeer geoefend oor had nog niets kunnen opvangen. Het kon bijna niet anders of zij moesten hetzij ter rechter- hetzij ter linkerzijde op een dwaalspoor geraakt zijn.
"Dat raam tocht vreeselijk," merkte Amelie aan, die deze samenspraak om duizend redenen weinig beviel. Maar nauwelijks was het raam toe, en had Dolf nog eens ingeschonken, of er klonk een nog vroolijker liedje uit den mond der frissche deerne; en wij luisterden allen: Dans, nonneke dans! Dan zei ik je geven een muts. Neen, zei dat aardig nonneke, Ik heb er een van me zus.
Wij knikten bijna onmerkbaar, ten teeken, dat wij luisterden, maar wij zagen niet op. »Er is een berenleider op het dorp,» hoorden wij Bob lispelen. Dat was nieuws naar ons hart. Ook wij begonnen onoplettend te worden, wat het lezen betrof, maar niet wat het nieuws van Bob aanging. »Met een beer?» vroeg Karel Holm zacht, terwijl zijne oogen flikkerden van pleizier.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek