Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Professor Sylvius Hog, Ole Kamp, Hulda en Joël Hansen verlieten dienzelfden avond Christiania. Natuurlijk koos men andermaal den weg over Bambel; want Joël moest toch aan de lieve Siegfrid het bedrag van den prijs overhandigen, dien zij in de loterij gewonnen had.
Dan spoedig iets gebruiken en men heeft dit nauwelijks op, of het tweede ontbijt wacht. Daarna houdt men zich bezig met dobbelen, schaakspel, loterij, hansworsten, narren, lichtekooien, aardigheden, onwelvoegelijkheden. Intusschen neemt men weer de een of andere versnapering. Dan is de beurt weer aan het middagmaal, waarop drinkgelagen volgen, die zich waarachtig niet tot één bepalen.
De menschen van Diamante hadden geen andere wenschen, dan prijzen in de loterij, goede jaren, hun dagelijksch brood, gezondheid en geld? "Niets anders dan wereldsche goederen hebt gij begeerd. Geen uwer had ooit behoefte te bidden om hemelsche genade. "Kan dat werkelijk mogelijk zijn? Neen, het kan niet zoo zijn," zei pater Gondo vragend, als vervuld van een blijde hoop.
"Ik weet welke partij het was," zeide Glendon. "Owen en Murgweather. En die eindigde met de negentiende ronde, Sam. En zij zegt, dat zij die ronde den dag tevoren heeft hooren noemen. Hoe verklaar je dat, Sam? "Hoe verklaar je 't als een man een gelukkig lot uit de loterij trekt?" luidde de wedervraag van den manager, terwijl hij zijn brein scherpte om een antwoord te vinden.
O Fantine, verneem, dat ik, Tholomyès, een illusie ben, maar zij hoort mij zelfs niet, de blonde dochter der luchtkasteelen! Overigens is alles in haar frisch, lief, jong, en helder als het ochtendrood. O, Fantine, ge verdiendet Margaretha of parel te heeten; gij zijt een diamant van 't schoonste water. Nog een tweede raad, dames; trouwt niet; het huwelijk is een loterij met veel nieten.
De trekking van de loterij ten behoeve der scholen in de hoofdstad van Noorwegen zou met den meesten luister in een der ruimste zalen van Christiania plaats hebben. Sylvius Hog ontving, juist in den ochtend van den 30sten Juni, een tweeden brief van het departement van Marine als antwoord op zijne dringend herhaalde verzoeken tot het doen van nasporingen.
Hij zweeg een oogenblik, opdat de vrouwen konden nadenken over hetgeen hij gezegd had. En oogenblikkelijk begonnen ze te roepen: "De cijfers, de cijfers!" De sindaco gaf haar een teeken om te zwijgen. "Ge moet er wel aan denken," zei hij, "dat fra Felice onmogelijk weten kon welke nummers den volgenden Zaterdag uit de loterij zullen komen.
Die brief meldde waarschijnlijk niets bijzonders aan Sylvius Hog; want hij stak hem met de grootste onverschilligheid in den zak en sprak er noch tegen Hulda, noch tegen Joël over. Maar toen hij zich later in den avond naar zijne kamer begaf, voegde hij aan zijn hartelijk »goedenavond" nog toe: »Denkt er om, kinderen dat over drie dagen de loterij te Christiania getrokken wordt."
"Dat heb je al zoo dikwijls gezegd, Barbara," riep Tournel lachend, "dat we best weten, hoe je 't meent." De nieuwe viool was een welkome gast. Tournel werd niet moede den lof er van te bezingen. "Jongens, jongens! Dorus, je bent zeker onder een gelukkig gesternte geboren. Een viool met dien toon is alles voor je waard. 't Is een lot uit de loterij." Opnieuw begon Dorus nu te leeren en te werken.
Dat loterijbriefje was voor haar de laatste brief van haren bruidegom. En nu moet men niet gelooven, dat het arme meisje daarbij bewogen werd door de nevengedachte dat zij een der hoofdprijzen der loterij zou kunnen winnen. Neen; zij zag daarin slechts het laatste vaarwel van den armen schipbreukeling, eene reliquie, die zij zorgvuldig bewaren wilde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek