Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
Maar in weerwil dat de tocht met voordacht langs achterbuurten gaat, zijn toch vele vrienden en verwanten op de been, die met de uittrekkende lotelingen meeloopen. En dat aantal wordt gaandeweg nog hoe langer hoe grooter. Af en toe knerpt een raam open, waardoor een vaarwel wordt toegewuifd.
De lotelingen meldden zich dan ook aan, behalve Willem Stargardt en nog acht of negen anderen die voorloopig onvindbaar waren. De droeve stoet trok de Utrechtsche poort uit, de buitensingels langs, tot op den Haarlemmerweg, zwijgend, somber, als bij een doodenmarsch. Het Amsterdamsche volk gevoelde zich als een afgeranselde hond, die plots een wilden sprong aan zijn ketting had gedaan.
Maar dan staat er óók nog wat op, dat voor jou van belang is: De dienstplichtige lotelingen moeten zorgen, uiterlijk morgenochtend zeven uur, weer aan de Utrechtsche poort te zijn, of zij zullen als deserteurs beschouwd worden. Ik heb je vader gesproken en die wou het heelemaal aan jezelf overlaten, wat je nu doen wilt.
Buiten gingen altijd benden dronken lotelingen voorbij al tierend. Ivo kwam thuis. Hij zag zijn wijf en de jongens in kring op den vloer bij die deemstering; hij nam de muts af en en kroop stil achter de deur in bed. Dille bezag hem. Sint-Josef, nu kunnen we u geen keerse branden, w'en hebben geen geld maar morgen koopen wij ze. Daarmede was 't uit.
Als ik je een duw gaf en als je viel, landsman, hernam ze in het Baskisch, dan zouden die twee Castilliaansche lotelingen mij niet tegenhouden.... Bij God, ik vergat het parool en al de rest en zei de tot haar: Welnu, vriendin, landsje, probeer het en Onze Lieve Vrouwe van den Berg zij met u! Op dat oogenblik gingen wij een van die nauwe stegen voorbij, zooals er zoovele zijn te Sevilla.
Want de loting zou deels in de Amstelkerk, deels ten raadhuize plaats hebben. Op straat zagen Jane's oogen nog rood van het schreien dat zij gedaan had. Maar moeder Jane was waarlijk in dit opzicht de eenige niet. Dien morgen bleek de stad vòl van vrouwen, die in gezelschap van lotelingen, met roodbekreten oogen over straat gingen.
Bij tientallen bespringen zij de schuiten, zij snijden de jaaglijnen in stukken, zij bemachtigen gretig de lange schippershaken, en de lotelingen die reeds waren ingescheept voelen zich eensklaps naar boven gesjord en weer aan wal gesleurd, nog vóór ze beseffen wat er eigenlijk te doen is.
Aanstekelijk werkt dit grommen op heel de verbitterde massa; het wordt een zwaar, gonzend, opstandig gebrom, langzaam groeiend en aansterkend tot nog onverstaanbaar, dreigend woordgezwatel; hoofden en handen komen in onrustig gebaar; oogen drinken haat uit anderer haatvervulde oogen.... In dien toestand van nog onderdrukte opgewondenheid, geraakt heel de massa, met de lotelingen, tot buiten de Haarlemmerpoort.
Twee openingen, de eene tot ingang, de andere tot uitgang bestemd, bleken ieder bewaakt door vier Fransche soldaten. Eén voor één werden de lotelingen opgeroepen, om uit de noodlottige bus het stukje papier te grijpen, waaraan misschien hun leven hing.
»Hm! ze rijden nog al zacht," zei Jakob Stargardt. »Het beste zal wezen, dat we maar met den stroom mee gaan." Inderdaad, de patrouille, allen Hollandsche lotelingen waaruit trouwens de geheele garde was samengesteld reed langzaam met ontbloote sabels, door de menigte. Geen paard lieten zij springen, geen sabel werd tot slaan gebruikt; statig reden zij voort.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek