Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
»Neen dominee, ik ben uit eigen beweging gekomen,» zei Bob, die werkelijk een vijand van liegen was. »Ga nu maar spoedig heen en kom alleen terug als het kerk is, begrepen?» »Ja, dominee. Dag, dominee!» De hoed vloog Bob van 't hoofd en in een snap was hij de kerk uit. Ik had middelerwijl het orgel gesloten en volgde met Jan, na den dominee gegroet te hebben, zijn voorbeeld.
"Gekheid! Hecht toch niet zooveel gewicht aan die praatjes. Denk aan de lasterzucht en de kleingeestigheid van de lieden eener kleine stad, die alles op het bekrompenste uitleggen." "Heel goed; maar in een kleine stad, waar men elkander, om het zoo eens te zeggen, oog in oog ziet en alles van elkander kan weten, durft men toch zoo grof niet liegen en lasteren als er niets van aan is."
Of wanneer "de vijanden van het liegen," zoo als Nieuwland de makelaars aardig noemde, "dewijl het in geen duizend jaren gebeurt, dat zij iemand willens en wetens bij den neus nemen," wanneer zij salariëren, dan kiezen zij jongeluî, arm genoeg om afhankelijk te blijven.
Dit staat inderdaad gelijk met den leugen te verkiezen boven de waarheid, uit louter lust tot liegen. Het is de werkelijkheid prijsgeven en opofferen voor iets wat diezelfde werkelijkheid verzwakt nabootst. Zoo is de mode de boosaardigste vijandin, die de vrouwenwereld heeft en tevens de meest bedriegelijke schijnvriendin.
Daarom zal ik niets meer zeggen over den ouderdom der balladen van het Oude Spanje, maar wil ik slechts met Sancho Panza opmerken, »dat zij te oud zijn om te liegen.« Ik heb duidelijk aangetoond, dat voor een aantal balladen de stof werd geput uit de kronieken en cantares, een omstandigheid, die op zichzelf al pleit voor hun betrekkelijk hoogen ouderdom.
Willem begon opnieuw te schreien, zei eindelijk: "ja!" en toen de vriendelijke man hem vroeg hoe dat gekomen was, vertelde Willem weer de heele geschiedenis. "Zoo, zoo!" hervatte de oude man, "zit de vork zóó in den steel? En nu heb je vanmiddag zeker vacantie?" Willem durfde niet liegen en eindelijk kwam het er uit, dat hij stilletjes uit school wilde blijven. "Dat is goed!
"Dat niet!" antwoordde de overste, doch hij begon koud te worden; hij zeide dus, dat de ordonnansen bij mijnheer Droi moesten blijven; hij zou zeker een deserteur zijn, en zij moesten ook onderzoeken waar de Fransche jager gebleven was, wien de sabel en de helm toebehoorde. Mijnheer Droi begon nu weder te liegen en mamsel Westphalen schaamde zich in hare ziel over hem.
Toen hij zijn bekomst had, tastte hij naar den wijnzak, en men zou liegen, als men den dorstigen knaap nazei, dat hij de opening daarvan korter dan een kwartier achtereen aan den mond hield. Toen hij met slokken ophield, boog hij het hoofd op zij, haalde diep adem en zeide: "Hoor, ondeugend schermpje, ik wil gehangen worden, als deze wijn niet uit een klooster gestolen is."
"Ja, burgemeester," zei Flipsen, die met zijne leugens in de klem begon te raken, "ziet u...." "Laat dat "ziet u" nu maar weg, asjeblief. Ik zie nog zeer goed, dat beloof ik je. Ik zie nu zelfs duidelijk, dat je leelijk staat te liegen, is 't zoo niet?" "Ja, burgemeester, ziet u, ik bedoel.... dat.... weet u...." "Zwijg nu maar verder, Flipsen. Ik merk het al.
Achter hem aan, op zoowat twintig pas afstands, kwam een andere grootere schim, die nog meer schim scheen te wezen dan de eerste, zoo luchtig stapte hij over den grond, terwijl hij telkens wanneer de eerste stilstond en omkeek verdween, alsof de aarde hem verzwolg. "Ik wordt achtervolgd!" mompelde de ander, "zou 't de guardia civil wezen? Zou de hoofdkoster liegen?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek