Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 oktober 2025
Daar bleef ik als een levenlooze klomp op den lavabodem liggen. Het was des morgens te tien uur. Hans en mijn oom poogden tegen den wand leunende aan eenige stukjes beschuit te knabbelen. Lange zuchten kwamen over mijne gezwollene lippen. Ik verviel in eene diepe bewusteloosheid. Na verloop van eenigen tijd naderde mijn oom mij en nam mij in zijne armen.
Om den heelen, ouden dam heen en aan weerskanten van de boschrijke vallei stroomaf liep een rotswand; en tusschen de mossige met varens bedekte rotsen van dien wand wees een van de schuwe kinderen, met wie ik vriendschap had gesloten, me een boogvormigen doorgang, die gevormd werd door twee groote, tegen elkaar leunende steenen. "Daar woont een beest. Ik hem zien.
Zoo, schier midden door gebogen, hebben zij vier uren achtereen geloopen, zwoegende, onder haar vracht, nu en dan een oogenblik leunende tegen de pilaren der trappen van den Terzato; beneden gekomen, knielen zij neder voor het beeld der Madonna aan den voet van den trap, en vervolgen dan haar weg tot aan het Urmeny-plein, waar zij blijven tot zij haar hooi verkocht hebben, dat zij niet meer kunnen medenemen.
Gij zijt ontsteld! gij beeft! welke plotselinge schrik heeft u bevangen?" "'t Is niets, Leentje! 't is niets!" antwoordde Ulrica, stilstaande en op Magdalena's arm leunende: "'t gaat alweder over: 't was de benauwdheid: er was wat rook in mijn keel geslagen....." en zij berstte in tranen uit.
Toen zij opstond, geneerde ik mij ook niet tegenover de oude heeren, weigerde de sigaar en volgde haar onverwijld naar het salon; maar ook de kapitein was gevolgd, en nu, over een stoel leunende vroeg hij ootmoedig: "Wat zegt mijn majoor nu; heb ik geen pluimpje verdiend?" "Welzeker," gaf zij ten antwoord, maar haar gelaat betrok. Ik vatte waarom.
En hij te midden van deze reusachtige ondernemingen, alles zijn werk, op het toppunt van zijn macht, de oogen starende op het handschrift van den keizer, snikte als een kind: "Ik ben niet gelukkig .... Ik ben niet gelukkig ...." Met het hoofd op zijn bureau leunende weende hij, en heete tranen vielen op de letters van den brief, die hem tot minister van financiën benoemde.
Zoo stond hij in het voorhuis, de wakkere burger, de kogeltasch om de schouders en leunende op het lange roer, gereed den eerste, die de schendende hand aan zijn huis zou slaan, door het raam neer te schieten, zoo stond hij als tegenover een vreemden vijand, als in een bolwerk of walgang.
"Gij zult wél doen, Anne, een trap hooger te klimmen, als gij over al die hoofden wilt heen zien," sprak Maarten halfluid tot het meisje, hetwelk, op zijn arm leunende en zich al meermalen op de teenen verheffende, getracht had haar hoofd boven de menigte te doen uitkomen.
Wij hadden in het teruggaan elkaar zooveel te zeggen gehad, dat wij er geene woorden voor hadden gevonden, en alleen zwijgend naast elkaar waren voortgegaan, zij leunende op mijn arm, of zij behoefte had aan steun; wij liepen langzaam, altijd meer langzaam, hoe meer wij het kasteel naderden, als kinderen die uit spelen zijn en geen haast hebben om thuis te komen. En zoo was het werkelijk.
Leunende tegen een pilaar bestudeerde hij de afwisseling van licht en schaduw, maar nog kwam er niemand. De tijd begon hem eindelijk lang te vallen ... waarom kwam Iras niet? Weer beschouwde hij de mozaïeken op den grond, maar zij boeiden hem niet zooals straks.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek