Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
Maar Max lette niet op haar; zijn wenkbrauwen waren samengetrokken; hij schertste niet, hij sprak in ernst. 'n Vrouw, die je liefheeft.... Liefde, liefde.... is de eenige noodige eigenschap van de vrouw.
Hij lette steeds op den heuvel, telde de takjes, die er elken dag bij kwamen, en de gedachte daaraan breidde zich uit en verdrong alle andere gedachten. Die schandeheuvel brak zijn kracht. Iederen dag moest hij den menschen meer gelijk geven. Hij verviel en werd een oud man in een paar weken. Hij had berouw en werd ziekelijk.
Ik zou een kleine opheldering van u willen hebben, maar eerst u een vriendelijk verzoek willen doen. Het gebruik brengt mee, dat de gastheer het brood met zijn gasten deelt. Gij hebt dan niet kunnen doen, omdat het podagra u verhinderde, naar mij toe.... Ik zweeg plotseling, alsof ik eerst nu op zijn beenen lette.
Vreezend, dat ze te veel gezegd had, fluisterde ze hartelijk: "Deed ik er verkeerd aan, dat ik zoo op u lette en dat ik er nu van sprak? Ik was niet van plan iets onliefs te zeggen, maar het is zoo prettig u alles te vertellen wat ik denk, en me bij u zoo veilig en gelukkig te voelen."
Dat moest dus zijn zoon worden. Meestal lette Van Kempen al heel weinig op zijn zoon. Hij leefde altijd alleen voor zich zelf. Zijn vrouw zorgde voor het huishouden en voor Henk, en hij voor de zaken. Zoo ging alles, zooals 't gaan moest. Menschen, die hen kenden, hadden dikwijls hoofdschuddend tot elkaar gezegd: Hoe die man en die vrouw toch ooit bij elkaar gekomen zijn?
Voor dit stukje mogen wij der schrijfster onverdeeld-dankbaar zijn. Er is hier men lette op den door mij gecursiveerden zin niets verfraaid, niets uitgewischt. Maar [p.159] hier scheen dan ook zulk een fel licht uit de Confessions-zelf, dat de schrijfster door haar onbewuste verfraaiïngs- en uitwisschings-tendenzen niet kon verhinderd worden te zien. Want de geniale zelfbeluisteraar, die waarheid sprak als zijn artisticiteit hem ertoe drong, d.w.z.: die moest uiten wat zijn Scheppend Psychologisch Vermogen in hem zelf ontraadseld had die groote zelfbeluisteraar heeft, van dien zelfden tijd sprekend, het veel vlijmender gezegd: Il faut que, malgré l'éducation la plus honnête, j'eusse un grand penchant
Met ongewone vlugheid klom hij de trappen op, waarvan hij telkens beladen weêr neêrdaalde. Hij lette weinig op de menschen, die om hem heen woelden en draafden, als zij hem maar niet in den weg kwamen, en dan was het: "Wat ik u bidden mag, een weinigje plaats; maar wees toch bedaard! Op mijn woord, die agitatie is meer hinderlijk dan nuttig."
Men lette op het nog belangrijker en opmerkelijker feit, dat waar in het historisch begin niets anders dan de woonplaats voor het gezin bestond, langzaam, met onze ontwikkeling ook de woning voor het individu zich ontwikkelde. De eerste verder gaande beweging van het maatschappelijk leven zal een vrijer dagelijksch verkeer onder de bevolking zijn.
Om een denkbeeld te geven van 't geen nu aan tafel plaats had, kunnen wij niets beter doen dan hier eenige zinsneden uit een brief van mejuffrouw Baptistine aan mevrouw de Boischevron over te schrijven, waarin het gesprek tusschen den galeiboef en den bisschop met naïeve uitvoerigheid verhaald wordt. "... De man lette op niemand. Hij at met de gulzigheid van een uitgehongerde.
De kerkklok luidde, en allen stonden op, om te bidden. Padre Salvi dreunde met zwakke en bevende stem het misoffer op, doch daar ieder zijn eigen gedachten had, lette niemand erop. Toen het bidden nauw afgeloopen was, vertoonde zich Ibarra.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek