Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Maar Lena had niet veel plezier: ze keek telkens angstig rond, of de toovenaar, die haar den ketting gegeven had, ook in de buurt was. Liesje kreeg natuurlijk ook eene beurt. Die was zoo vroolijk, die danste zoo vlug, dat Frits haast niet mee kon komen. Op eens kwamen ze bijna te vallen over ja, dat zul je nooit raden. Bijna kwamen ze te vallen over twee heel kleine dansende paartjes.
Bij een poging, om de Lena-delta te bereiken, verongelukte de boot van luitenant Chipp in een storm met een bemanning van acht personen op 12 September, en bij die gelegenheid werden ook commandant De Long en Melville gescheiden. De laatste bereikte met negen man op 26 September een russisch dorp langs een der oostelijke monden van de Lena. De Long met Dr.
Nellie was eerst een beetje verlegen: ze wist niet, wat ze tegen die vreemde meisjes zou zeggen; maar de vreemde meisjes waren niets bang. "Wij heeten Rosa en Bettie en Suze en Martha en Emma en Lena," zeiden ze. En toen: "O, wat woon je hier mooi, laat ons toch gauw alles eens zien!"
Mijn oogen zien zoo goed niet meer als twintig jaar geleden, doch aan je stem herken ik je onmiddelijk. Wees welkom, hartelijk welkom!" Charles is getroffen door de hartelijkheid in haar toon. »En ge zult wel honger hebben en dorst? Toe Lena, zorg eens, dat onze gast zich verkwikken kan!"
Zuidoostelijk van het eiland, op de Siberische kust, ligt de groote zeeboezem van de Lena, een groote inham waar de wateren van de Lena-rivier, een van de aanzienlijkste stroomen van noordelijk Azië, in de IJszee eenen uitweg vinden. Deze Liakhoff-archipel is dus met recht het ultima Thule, het verst bekende land der poolstreken op dezen lengtegraad.
»De bergen ontmoeten elkander niet, doch de menschen wel," zegt Charles met een vroolijken glimlach. »En je zijt nu zeker op reis naar ons?" vraagt Lena. »Goed geraden," antwoordt Charles. »Wel, wel, dat is heel aardig van je! En wat voor oogen zullen mijn grootouders opzetten, als ze je zien!" roept Lena, nog nauwlijks bekomen van haar verbazing.
Het gelaat van den grijsaard bleef mild en vriendelijk als deze zomermorgen, die vol vrede zich uitstrekte over het landschap. Baas Kloppers wachtte eenige oogenblikken, alvorens hij antwoordde. Toen stond hij op en zeide tot Lena: »Durft ge met dezen Engelschman de reize aan door de woestijn van het leven?" »Ja," zeide ze, »ik durf het." »En waarom durft gij het?" vraagde hij ernstig.
Na eene grondige studie van de kaart gemaakt te hebben, kwam Sergius tot de slotsom dat het best zou zijn de kustlijn der baai vooreerst te volgen, teneinde niet in de vele vertakkingen van de Lena verward te raken.
»Natuurlijk in Johannesburg," herneemt Marling; »dacht jij soms in Vredenoord?" Doch Lena antwoordt niet op die vraag en zegt: »Kom Charles, we zullen maken, dat we spoedig thuis komen, en Grootmoeder verrassen. Dat ouwe beest van jou zal ook wel naar den stal verlangen hoe heet het toch eigenlijk, Charles?" »Weet ik het?" zegt hij lachend.
Als het licht geworden was kwamen ze bevend uit het hooi gekropen en ze vonden hunne arme moeder by de schouw met de koorts op het lyf zitten weenen, dat de tranen van haer aengezigt rolden." Het leven van een arme koewachtster vormt het eerste deel van een landelijke novelle, "Rikke-tikke-tak." Wanneer 's morgens ieder zijn deel van het brood kreeg, werd Lena alleen benadeeld.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek