Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juli 2025
Het been lei bloot in de kerving van 't stukgehouwen vleesch, met weekroode vezels en propprige aêren het haar, met zwart-roode klonten, kleefde de scheur om die rustig braakte het purperen bloed, bloed dat het oog overgutste, in snor en baard mokkende sloop, bloed dat drupte met goedigen, luidloozen slag in den plas, waaromheen de hard-plompe schoenen stonden in vluchting.
Toen liep hij eenige passen terug en lei zich weêr neêr om te slapen. Des morgens opende hij zijn oogen en ontwaarde schier naast hem Mevena in zittende houding, alsof ook zij juist was ontwaakt. Haar gelaat, dat zeer bleek was, glimlachte. "Wij zijn laat," zeide ze. Tamalone bloosde en stond bedremmeld op. In blakende zonnewarmte reden zij zwijgend naast elkander den derden dag.
Toen lei hij zijn hand op dat harte, het was hem zoo droef en benauwd Daar glimlachte 't vóór zijn oogen van louter rood-warm goud!" Op een zekeren dag tegen het einde van de maand kwam Peter Dam. Hij was in een uitstekend humeur en sprak luid. Hij kwam 's morgens en vertrok 's avonds weer.
Deze timmerde een afsluiting die de halve oppervlakte besloeg, spande een gevochten draadnet over de balkjes, lei een dubbele vloer en kalkte de muren. De deur, in vier losse vlakken, kon de dikke Miranda doorlaten, maar beneden, tegen den grond, was een klein poortje om het voedsel door te schuiven, de eetbakken, de èzers en de badschotels.
Marieke verschoot, en verblijdde zich seffens; zij kneukelde glimlachend den vaak uit de oogputten, geeuwde en lei gelukkig heur hoofdje een wijle terug in den hals van Pallieter. Ze hieven zich eindelijk op uit de warme plek, lachten om hun klamme, verfronselde kleeren en om het hooi dat in hun haren stak.
Ik weet het niet! En wat scheelt het mij? Indien er nog iets van Sörge voortleeft in u .... Ja. .... wel, gij zijt toch ook dat iets .... Ja. Ja. .... en ik neem u geheel! Ze schudde langzaam haar zacht-gebogen hoofd en hij bleef haar zwijgend aanstaren. Toen zeeg ze geheel achterover in de sofa, lei hare armen op de leuning tegen den muur en lengde hare beenen uit in de ruisching van hare rokken.
Hij dorst nog nooit had hij dat gehad 's avonds niet op zijn kamer te blijven, alleen; hij ging uit, met André en een paar andere kennissen en dronk veel, zoodat hij zich den volgenden dag physiek-ellendig voelde, dien dag doorzeurend, verlangend naar zijn bed, en zich heel vroeg te slapen lei, met een wil een soort plichtsbesef om frisch en helder te zijn dien Zondag als Edward kwam.
Hij liep naar haar toe, en legde zijn brood op hare lei, doch de juffrouw wist het spoedig te bemachtigen, en liet het buiten brengen voor de vogeltjes, waardoor Dik zich diep beleedigd gevoelde. Hij keek haar met groote oogen aan. "Dik, wil je nu zoet zijn?" Dik was te boos, om antwoord te geven. "Dik, beloof me, dat je zoet zult zijn, dan mag je weer gaan zitten."
Het zag hem soms, als er geen werk was, en 't rad rusten mocht, op het verweerde brugje staan bij de drie boomen, het dal inziende, dat loom te wachten lei; maar de bleeke vrouw met het blonde kind zag het niet. En het steenen brugje welfde dan vreemd over 't beekje, ijl in de dunne lucht, haar vrienden, de brandnetels missende. En traag gleed het beekje dan heen.
Achter haar aan liep een van de witte duiven, die op den drempel even toefde en toen heen vloog. Elze zag angstig den prins aan, en daarop naar het sombere gelaat van haar vader. Vader! riep ze, en knielde neer bij den ouden man, die zijn hand op haar blond hoofd lei. Deze vreemdeling is prins Ando; hij heeft je lief, en wil dat je zijn vrouw zult wezen, Elze, zei de grijsaard droevig.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek