Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
"Nou!.... 'n Echte jongensgek, wat je noemt, hoor!.... Maar ik zou haar niet vertrouwen als ik 'n man was." Weer kwamen ze aan, wandelend nu. André wischte zich 't bezweete voorhoofd af. Ze fluisterde achter haar waaier en hij lachte hardop om wat ze zei. En in 't voorbijgaan keek ze Bernard aan, een blik gloeiend van triomf en overmoed. "Ik ga nu met 'r dansen," zei Bernard.
Iedereen prees de vlijt der jonge dames, die, met de luitenants, meer dan zeventig maal den tekst der zangnummers, welke ten gehoore zouden worden gebracht, hadden uitgeschreven en men lachte over het feit, dat een paar andere dames van een harer kleeding stukken een klowns-pak hadden geknutseld voor den sergeant, die in de pantomime zou optreden.
Ilderim lachte en zeide: Zou niet een man zijne jeugd genieten? Toen keerde Ben-Hur zich tot den bode en zeide: Zeg tot haar, die u zendt, dat ik, Ben-Hur, haar morgen bezoeken zal in het paleis Idernee, op het door haar aangegeven uur. De knaap groette beleefd en ging heen.
Hij nam Anna's hand en zag haar vragend in de oogen. Een andere uitlegging aan zijn blik gevende, lachte zij hem toe. Ondanks de beden van gastheer en gastvrouw stond Dolly er den volgenden morgen op om af te reizen.
Mij kunnen je jongens niets schelen: ik ben tòch de gunsteling des Keizers, al heb jij bastaard-tweelingen.... Hij heeft grillen; als het bekend wordt, Crispinus en hij jaagt mij weg van de vrouwen der Keizerin! Waar moet ik heen? Geld heb ik niet, moet ik het paleis verlaten! Hij lachte. Verdien d
De deur werd hersloten. Zij, in de weer volgroeide stilte, had zich afgekeerd, lachte naar de zijde van het verscholen geluid , hij onrustig, stapte heen en weder de hal door, de handen in de broekzakken, nijdigjes, onlekker, half-verveeld, half in kribbigheid van 'n malle schaamte. As je 'n meissie zóo ankeek, zoo smérig ankeek, zoo minuten-lang zij je oogen vasthield, in zich nam, zonder verzet, zonder weerstand, asof ze zich g
Een ander maal, als 't mij eens gelegen komt, wil ik terugkeeren en u van hier weghalen." "De bestuurder van het gesticht lachte, en de gekke candidaat kreeg zijn oude pak weer aan en kon weer naar zijne oude cel stappen. "Dit is mijne geschiedenis," zeide de barbier; "en de toepassing kan ieder licht zelf maken."
Ik was eerst niet gesticht over die vriendelijkheid; maar het zou mij weinig hebben gebaat, mij te verweren in de armen van die reusachtige lieden. Aan land zette men mij zorgvuldig neer als een breekbaar voorwerp, lachte tegen mij, klopte mij op de schouders en streek mij over den rug. Weldra deponeerde men op dezelfde manier een zendeling naast mij.
"Welnu, kinderen," riep Reimond, de armen openende, "zijt tevreden, ik zal leven zoolang het God belieft!" Een zegevierende schreeuw klonk door de zaal, en de beide jongelieden sprongen juichend de omhelzing van hunnen oom te gemoet. De pastoor schouwde dankend ten hemel. Jakob danste, Peternelle lachte, en Nox, de hond, liep kwispelstaartend en van vreugde knorrend rondom het bed.
Op onzen Jupiter.... lachte hij, den Keizer meenende. .... Kom, Domitianus w
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek